İlyada'sında savaşın ardındaki olayları nakleden, ünlü Yunanlı destan yazarı Homeros, anlaşmazlığı yaratan ve onu esas boyutlarına taşıyan neden olarak tanrıların kaprislerini göstermişti.
Öyle acılar, öyle acılar çekmişsiniz ki, Acı günleri düşünmekten sevinci unutmuş yürekleriniz.
"Ne sandınız köpekler, evime bir daha dönmeyecek miydim Troyalıların ilinden, soyup soğana çevirdiğiniz evimi. Zorbalık ettiniz, yattınız hizmetçi kadınlarımla, bir de karıma talip oldunuz ben sağken, hiç mi korkmadınız engin gökteki tanrılardan,
bir gün gelir, sizden öç alınır, bunu düşünmediniz mi? Düstünüz ölüm tuzağına şimdi hepiniz."
Anlat bana tanrıça, binbir düzenli yaman adamı, kutsal Troya'yı yerle bir etmişti hani, sonra sürünmüş durmuştu ordan oraya, ne çok yerler görmüş, ne çok insan tanımıştı, ne çok acı çekmişti denizlerde yüreği, kurtarayım derken kendi canını, yoldaşlarına dönüş yolunu açayım derken... Ama yine de kurtaramadı onları bir türlü, taşkınlıkları yüzünden hepsi yok oldu, sığırlarını yemiş budalalar, oğlu da kapatmış onların dönüş yolunu. Al bir yerinden tanrıça, anlat bize de.
Homeros destanları salt şiir-yazın ve tarih dünyasının değil, ruhbilim çalışmalarının da vazgeçilmez başyapıtlarıdır.
Madem ki gitmek istiyorsun, seni daha çok alıkoyacak değilim.
Her işi töresince görmek yeğdir: Daha kalmak isteyen bir konuğu yola çıkmağa zorlamak da, çabuk sıvışmak isteyeni alıkoymak da yaramaz; konuğa gerekli olan şudur: kalmak istiyorsa, güleryüzle tutmak, gitmek istiyorsa engel olmamak.
"Hep söylerim: Örneklerimizi yalnız yabancılardan ve kitaplardan almak budalılıktır. Örneklerimizi yalnız yabancılardan ve kitaplardan almak budalılıktır. Örnek bakımından zamanımız Homeros ve Platon zamanından daha az zengin değildir. Ama çoğumuzun istediği doğru söz söylemek değil, biginlik taslamaktır."
Sayfa 209Kitabı okuyor
Homeros şöyle diyordu: “Göğsüne vurarak kalbini azarladı: Katlan kalbim, vaktiyle bundan daha kötülerine katlanmıştın.”
KUTUP YILDIZI
O korku vardı hep çıkılan yolda
O korkusuzluk vardı
Suyun su olduğu günden beri akardı
Biri can verip aydınlatır
Diğeri boğar ve yakardı
Yaşamın her dönüm noktasında
Sanatçıların dindar olmayışları
Homeros tanrılarının arasında evinde hisseder kendini ve bir şair olarak öyle rahat davranır ki onlara karşı, her halükârda dindarlıktan son derece uzak durmuş olması gerekir; halk inancının onun karşısına çıkardığı şeyi, – noksan, kaba, kısmen tüyler ürpertici bir batıl inancı – tıpkı bir yontucunun çamuruna davrandığı gibi özgürce ele almıştır, yani Aiskhylos'un ve Aristophanes'in sahip oldukları ve daha yakın çağda Rönesans'ın büyük sanatçılarına ve de Shakespeare ve Goethe'ye özgü bir önyargısızlıkla.
Sayfa 95 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Artık ne yönlendirilmek, ne teşvik edilmek, ne de coşturulmak istiyorum, bu yürek zaten yeterince fırtınalı; benim ninniye ihtiyacım var, bunu da fazla Homeros'umda buldum. Öfkeli ruhumu sıklıkla onunla yumuşatıyorum, zira bu yürek kadar günü gününe uymayanı, bu yürek kadar kararsızını görmüş olamazsın.
Sayfa 6Kitabı okudu
