Hayat,birbirinden ayırdıklarını,kısa bir müddet için tekrar yaklaştırır gibi olsa bile,uzun zaman yan yana bırakmıyordu.Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar,iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Bazen etrafımızda o kadar esrarlı bir hadise olur ki ince teferruatına kadar bunu sezeriz,fakat hiçbir şey idrak etmeyiz;ruhumuzun içinde ikinci bir ruh her şeyi anlar,fakat bize anlatmaz,böyle korkunç işaretlerle bizi muammanın derinliklerine atar ve boğar.
İnsan başkalarına yardım ettiği,başkalarını sevdiği kadar yükselir.Dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir.Hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek.