Yumuşaklık sözü bir tene bürünse, bu onun teni olurdu. Yanaklarım terden nemlenmiş, ellerim buz kesmişti. Mutluluk şakaklarımı dövüyordu. Tanrım, ilk Doğu imgem ne güzeldi böyle! Sadece çöl şairlerinin türküsünü yakabileceği türden bir dilber: Onu görseler, yüzü güneş, saçları kuytu gölgeler, gözleri serin su pınarları, bedeni ince, uzun bir hurma ağacı, gülümseyişi bir serap, derlerdi.