HZ. CAFER, Tayyar lakabıyla cennete uçtuğunu, savaşta şehit düştüğünü Peygamberin haber verdiği sahabeydi. Allah’ın Sevgilisi gönül gözüyle, Mu’te’de savaşın her anını sahabilerine haber vermekteydi. Cafer şehit düştükten sonra Peygamberimiz Cafer’in evine gitti. Eşi Esma hiçbir şeyden habersiz ev işiyle meşguldü. Peygamberimiz sordu: “Ey Esma, Cafer’in oğulları nerede?” Esma olanlardan habersiz peygamberin yanına getirdi oğullarını. Peygamberimiz küçük çocukları kucaklayıp, öptü. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Esma bir anda algıladı her şeyi ve sordu: “Anam babam sana feda olsun ya Resulallah niçin ağlıyorsunuz? Yoksa Cafer ve arkadaşlarından acı bir haber mi erişti?” Peygamberimiz Esma’ya: “Evet” dedi. “Onlar bu gün şehit oldu.” Esma ağlamaya başlamıştı. Tüm kadınlar toplanıverdi bir anda evine. Peygamberimiz Esma’ya dedi: “Ey Esma ağzından uygunsuz ve kaba bir söz kaçırma ve göğsünü de dövme.” İlk taziyeyi Esma’ya sabır tavsiyesi ile kendisi yapan Peygamber evine döndüğünde eşlerine buyurdu: “Cafer ailesi için yemek yapmayı ihmal etmeyiniz.”
İslamda ölen kişinin ailesi için ilk yemek yapma o gün başladı. Esma’ya üç gün yemek yapıldı.
O aynaydı: Nimet veren Mün’im’in...