Hissedilen güzel duygular söylenmemeli bunu hissetirmemeli çünkü insan bunun ancak düşmanı olur er ya da geç
İnsan kıymeti israf eden, kıymetli olanı zor kavrayan bir varlık.
Bizi üzen, bir başkasını memnun edebilir; bizi iyileştiren ve bize iyi gelen başkasına travma yaşatmış olabilir. Samimi bulmadığımız birisi, başkasına çok içtenlikli gelebilir. Kimi insanı çözdükçe içindeki incelik aşikâr olur, kimini de çözdükçe karaktersizliği âyan olur.
"Bazen insan yok olduğu zaman mı var olur?"
Sayfa 372 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Bedenine köle olan, onun üstüne titreyen, her şeyi ona indirgeyen insan birçok şeyin kölesi olur. Bedenimiz uğrunda yaşamak zorundaymışız gibi değil, bedensiz yaşamayacakmışız gibi davranmalıyız.
Sayfa 68 - Jaguar KitapKitabı okuyor
Tanımlar korkutur beni. Düşünsenize, birisi size, “Deniz nedir?” deyiverse… İçinde maviliklere, dalgalara, köpüğe… yer verdiğinizde o deniz olur mu? Hep bir eksiklik… Peki, derinlik nerde? Akıntıda. Akıntıysa derinde. Sığlıktan derinliğe yüzdürülemeyen tekne nasıl ki kıyısına düşmandır, eksik tanımlar da öyle. Hele insanın tanımları? Sadece kaşları, gözleri, boyuyla posuyla dile getirilmiş bir insanın bu nitelikleri ağaç kabuğundan başka nedir ki? Hatta tuhaf karşılamayın, içi dışına giydirilmemiş bir insan, bir nesne tek yüzlü parşömendir. Nice tıbbiyeli, bağırsaklarını toplamadan bir karını deşer; nice müzisyen notalara basmadan do'ya varır. Gerçi eldekinin, elde olmayana bir meyli vardır. Unamuno’nun kulaklarını çınlatıp iç denizimizde istiridye aramaya çıkalım: “Neden sahip olunan şeyden alınan haz, sahip olamadıklarımıza olan iştahı arttırmak zorundadır?”
Yargılamadan okuyun
İnsanları sık sık yargılarız: kimine iyi deriz, kimine kötü, Kimine aptal, kimine akıllı. Bunu yapmamak gerekir. İnsan nehir gibi akar. Her gün hem aynıdır hem aynı değildir: aptaldır, akıllı our; kötüdür, iyi olur ve tam tersi de olur. İnsan yargılanamaz. Sen yargıladığın anda, o çoktan bir başkasıdır.
İnsan dua ediyorsa mutlaka bir mucize istiyordur. Her dua bütünüyle şuna indirgenir; Ulu Tanrım, ne olur iki kere iki dört etmesin...
Ivan Turgenyev
Sayfa 345Kitabı okudu
Öyle anlar olur ki, en ummadığımız insan en beklemediğimiz şeyleri yapabilir.
• Sabahattin Ali
25 yaşımda ölmeyi 75 de gömülmeyi bekliyorum.
İnsan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür. 18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar. 20 yaşına geldiğinde hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini anlar. 25 yaşına geldiğinde ise dünyanın onu değiştirdiğini fark eder. Ve insan 25 yaşında ölür, 75 yaşında gömülür.
Kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin. 
Andrey Tarkovski
Gün olur bakarsınız bıkarım insan olmaktan
İnsan, çürümez, pörsümez lif lif dağılmaz da ne olur bu cemiyette?..
Beklentiler sadece üzer.
Hani bir şey olur zor durumdasındır,kötü hissediyosundur yanında alakasız birsürü insan vardır ama o en ihtiyacın olan yoktur.İşte bunun kırgınlığı anlatılamaz.
Sən bilmədin, hər ayrılıq ölüm olur, itim olur
Sən bilmədin, dost itirən adamlar da yetim olur...