HK
Hayat insana her daim bir şey öğretiyor
Yıllardır
Vahyin kuramsallığını
Vahyin kuranını
Bize verdiğini düşündüğüm denklemlerden biri olan
Îmân edenler ve sâlih amel işleyenler
Terkîbindeki
ÇOCUKLARIMIZI KİM EĞİTİYOR???
1980 öncesine gidiyorum. Ortaokul öğrencisiyim. Babam bizim evimize de televizyon aldı. Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz. Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik. Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş. Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve saatinin gelmesini
Firavun
Mukaddesat adına her şey, yeryüzünü Allah adına idare etmek gibi büyük bir vazifeye muhatab olan insana emanet edilmiştir. Ne var ki dünyevîleşmenin iktidar cephesinde yer alan Firavun, kendini her şeyin sahibi görerek bu emanete ihanet etti; iktidarını, ilahi emaneti ifsad etme vasıtası olarak kullandı. Saltanata aldandı, "Mısır benim!" dedi. Allaha şükretme makamında O'na nankörlük yaptı, "Büyüklendi" ilahlık iddiasında bulundu.
Firavun güçlendikçe azdı, azdıkça insanlara zulmetti. Siyasi ve askeri gücü ona kulluğu unutturdu. Allah'la mücadeleye kalkıştı. Acziyetinden bihaber, yerlerin ve göklerin Rabbine meydan okudu. Dev heykeller yaptı, böylece kendini hiç görmeyen halka şahsını, baş edilemez ve baş kaldırılamaz bir adam olarak tanıttı. Yaptığı piramitlerle iktidarının sınırsız olduğunu îmâ etti. Fakat ne piramit ne dev heykeller ölüm meleğine "dur" diye bildi. En güçlü olduğunu zannettiği, Hz. Musa'yı yakalayıp yeryüzünde bir tane muvahhid bırakmayacağını düşündüğü anda Peygamber asası, sihirbazlarının sihrini yuttu, denizi yardı ve Firavun'un iktidarını bitirdi. Allah'a meydan okuduğunu zanneden Firavun, kendisine takdir edilen eğlence müddeti bitince boğulup yok oldu.
Dünyevileşme cephesinin Firavunlarının bidayetleri ne kadar canlı, saltanatları ne kadar şaşalı olsa da sonları hep hezimettir. İlahi takdir değişmeyecek, hezimet bu çağın Firavunlarının da kaderi olacaktır.
Sayfa 26
Ruhta ve cennette bir yücelik; nefiste ve dünyada ise düşüklük vardır. Bunun içindir ki melekler (insanın bedenini dikkate alıp) Cenâb-ı Hakk'a: "Yeryüzünde fesat çıkaracak, kan dökecek birisini mi halife yaratacaksın?" diyerek hayretlerini bildirmişti. Ne var ki melekler daha sonra "halife" olarak yaratılan insana ruhu itibariyle bakınca ruhun âlemde tezahür makamlarını seyretti; insanı kıyamda, rükûda, secdede gördü; sadaka vermesine, yetimin başını okşamasına, cihad meydanlarında feda-i can eylemesine şahid oldu. Kadir Gecesi, sayılarını ancak Allah'ın bildiği bir kesrette melekler ordusu yeryüzüne onları selamlamak için indi. Çünkü halife olmanın sırrını müdrik insan, meleklerin nâil olamadığı ibadetlere muhataptır; yetimin başını okşamak, fukaraya kucak açmak, muhacirle ekmeğini paylaşmak melekler âleminde yoktur. Zira o âlemde ne başı okşanacak bir yetim ne de karnı doyurulacak bir fakir vardır.
Sayfa 22
Çok enteresan birine dönüştüm yaş aldıkça… Önceleri çok da ilgimi çekmeyen ne varsa meraklısı oldum…
Gözüme, kaşıma, üstüme, başıma, saçıma, tenime gösterdiğim özeni beynimin işleyişi, kalbimin ne hissettiği hatta karaciğerime neyin iyi geldiği aldı…
Cildin dışını parlatmanın en güzel yolunun gülümsemek, onun da ancak gülüp geçebilmekle mümkün
Şaşamıyorum!!!
Garip bir ülkede yaşıyoruz. İnsanlar verdikleri kararların sonuçlarıyla karşılaşınca dizlerine vurmaya başlarlar ve nasıl bir toplum oldu derler. Bu gün bu ülkede Öğretmen ölmüş de ne olmuş. Daha dün çocuklar öldü, depremde binlercesi öldü, otelde onlarcası yakıldı, hapishanelerde onlarcası işkence edildi. Bir gün ağlayıp her gün gülen toplum buna mı yanacak. Duygular köreldi, bu kadar acı yaşanır iken artık hissedemiyorum yaşamı. Herkes bu suçun ortağı iken mahsum insanlar gibi dert yanmalarına dayanamıyorum. Hepimiz SUÇ ORTAĞIYIZ KİMSE AĞLAMASIN.
Dinler Tarihi Meğer Çok Oynakmış
Satır aralarına en değerli ilmi sır bilgileri yazmak bu yazın ustasının en değerli hüneridir.
Tarihi olan kültürü olan ve sır taşıyıcıları tarafından değiştirilmesine asla izin verilmeyen bir tek Türkler var. Zaman zaman devleti yöneten gafletler yüzünden yaşanır gerilemeler.
Dijital peygamberler dinler
13 Kasım 1973: Atsız Toptaşı Cezaevi'nde
Dört aylık rapor Adli Tıp'ta Kasım ayına kadar bekledikten sonra kabul edilmemiş; reviri olan bir cezaevinde cezanın çekilebileceği belirtilmiştir. Bunun üzerine Atsız, "13 Kasım 1973 Salı günü davet edildiği Bostancı Karakolu'ndan İstanbul İnfaz Savcılığına sevk edilmiş ve orada resmî
“Dünya Quasimadonunku gibi hassas olan kalpler için bir cehennemdir” - bu əsəri oxumuş olsaydı Goethe
Victor Hugo 
Notre Dame'ın Kamburu. Öz möhtəşəmliyi, dərinliyi, verdiyi mesajlar, sahib olduğu həzin, təsirli səhnələr- dram, tragediya, sevgi ilə hər oxur kimi məni də dərindən təsirləndirən bir kitab oldu. Amma düzünü desəm incələmə yazmaq içimdən gəlmədi əsəri
Çok güzel bir niyaz
Göklerde bir gün yer ve dağlara teklif ettiğine emanetini zahirde Ben yüklendim Rabbim. Ama bu hakikatte senin iradenle oldu. Şimdi bu yüzün altında izliyorsam, kendi nefsime cahil ve zalimsem, hatalarım, günahlarım, zaaflarım çoğalmışsa ne olacak benim halim? Kimse kimsenin yükünü yakını da olsa taşıyamacak diyorsun Rabbim. Bana senden daha yakın olan mı var? Biz insana şah damarından daha yakınız buyuran sen değil misin? Öyleyse cümlede ancak Sen kaldırırsın...
