Yazgı insanı elinden tutup götürür, ama insan istediği için gider, istememek onun elindedir. Yazgı insanı götürür, insan yok edici güçlerin aracı haline gelir, ama bunu yaparken kendisi de kazanır, kaybetmez. Bunu bilir, kazanmaya doğru gider; korkunç yazgının ve insanın amaçları farklı, ama yolları aynıdır.
Hükmü okuyan, günahsız ve merhametli ilahî yargıç değil, devletin ve toplumun iyiliğini kılavuz edinerek hareket eden yüksek devlet mahkemesi değil, bir aziz, bir mümin değil, faşizmin ezdiği, totaliter devletin korkunç gücünü kendisi de hisseden, kendisi de baş eğen, korkak zavallı, kirli ve günahkâr insandır.
Şöyle diyecektir insan:
“Bu korkunç dünyada suçlular var! Sen suçlusun!”
Sayfa 737Kitabı okuyor
Rezil olmak bazen başınıza geçebilecek en büyük güzelliktir. Utanma duygusunun önemini kavrayan en ahlaki insandır.
İnsana ne olursa olsun, başına ne gelirse gelsin, insan umudunu kesmemeli. Yalnız kalmış, umudunu yitirmiş insan yarı ölü bir insandır.
Hiç yaltaklanmadan, pohpohlamadan şunu söylemek isterim ki, O hem soylu, hem de değerli ve oldukça ilginç bir insandır.
“Güce ve makama alışan insan en tehlikeli insandır.”
Sayfa 92Kitabı okudu
Müvekkilim memleketine, babasına gelince neyle karşılaşmıştı? Müvekkilimi niçin duygusuz, bencil, canavar şeklinde göstermeli. , niçin? Kabına sığmaz, vahşi, taşkın bir insandır; bunlar için burada yargılıyoruz onu. Fakat bu hallerinden kim sorumlu; temeli iyi, kadirbilir, duygulu olduğu halde böyle manasız bir terbiye görmesinde kim suçlu? Yol göstereni, eğitimiyle ilgilenen, küçükken biraz olsun onu seven var mıydı? Müvekkilim Tanrı himayesinde, yabani bir hayvan gibi büyümüştü. Uzun bir ayrılıktan sonra babasını özlemişti belki; çocukluğunu hayal meyal hatırlarken belki binlerce defa o zamandan kalma çirkin hatıraları kovalamış, babasını haklı görmek, boynuna atılmak istemişti. Ne oldu sonunda? Eve döner dönmez Sinsi alaylarla, şüphelerle, miras yüzünden didişmelerle karşılaştı.
Sayfa 984Kitabı okudu
Adil olan insan servet, para ve buna benzer iyi şeylerden sadece kendi payı kadarını alırken adil olmayan insan bunlardan kendi payına düşenden daha fazlasını alan insandır.
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen Derviş Olamazsın
"İnsan, hayreti kadar insandır. Tefekkürü kadar insandır. Şahitliği kadar insandır. Takdir gücü kadar insandır. İnsan, Cenab-ı Hakk'ın yatarımlarını hangi seviyede takdir edebiliyorsa o kadar yüksek bir mertebededir. İnsan, Cenab-ı Hakk 'ın sanatları karşısında etkilendiği, onların kıymetlerini takdir edebildiği kadar yükselebilir. Bu görevine kayıtsız kaldığı nispette aşağı düşer.. "
Sayfa 24 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
"Savaş savaştır. En iyi insan, ölü insandır."
Sayfa 57Kitabı okuyor
Güvenilir tek insan, psikolojik hafızası olmayan insandır. O yüzden bilgisayarlar insanlardan daha güvenilirdir. Çünkü onların psikolojik hafızası yoktur. Sadece gerçekler: Asli gerçekler, çıplak gerçekler. Sen bir gerçekten söz ettiğin zaman, o gerçek olmaktan çıkar. İçine kurgu girmiştir. Sen onu kalıpladın, onu değiştirdin, üzerini boyadın. Ona kendi renklerini verdiğin için, o artık bir olgu değil. Sadece bir Buda, bir Tathagata, bir ermiş insan gerçeği bilir. Sen bir gerçekle hiç karşılaşmıyorsun, çünkü zihninde birçok kurgu taşıyorsun. Ne zaman bir gerçekle karşılaşsan, hemen üzerine kendi kurgularını katıyorsun. Hiçbir zaman olanı olduğu haliyle görmüyorsun hep gerçeği çarpıtıyorsun.
Yalnızca büyüyüp çocuk kalanlar insandır.
*Bir Alman yazarın sözü
Çok beğendim
Erich Kästner
Kur'an-ı Kerim, insan ve âlem her biri diğerine aynadır. Maksat ise insandır. Fakat insan diğer ikisi olmadan kemale eremez. O ikisi insanı kemale erdirinceye değin terbiye ederler. Böylece insan diğer ikisine de ayna olur.
Sayfa 117
"Üç bin yıllık geçmişinin hesabını yapmayan insan günübirlik yaşayan insandır".
Kutsal insan, sıradan hayatı seven, sıradan insandır. Odun kesmek, kuyudan su çekmek, yemek pişirmek. Dokunduğu her şey kutsal olur. Yüce şeyler yapmıyordur. Ama yaptığı her şeyi yüceltiyor.