Peki, uğrunda var olan dünyayı feda etmek istedikleri o üstün dünyanın doğası nedir? Maneviyat mistikleri maddeye lanetler yağdırıyor; bedenin mistikleri de kâr kavramına. Birinci grup insanın dünyayı inkâr ederek fayda sağlamasını isterken, ikinci grup insanın tüm kârı reddederek dünyaya mirasçı olmasını istiyor. Onların madde dışı, kâr dışı dünyaları, süt ve kahve derelerinin aktığı, emredildikçe kayalarından şarapların fışkırdığı, bulutlardan üstlerine pastaların döküldüğü, yalnız ağızlarını açmalarının yeterli olduğu bir dünya. Bugünün materyalist, kâr peşinde koşan dünyasında, insanı bir kilometre uzağa taşıyabilecek demiryolunu kurabilmek büyük bir zekâ, tutarlılık, enerji ve beceri gerektirmektedir. Onların materyalist olmayan, kâr dışı dünyasındaysa canları istedikçe bir gezegenden ötekine yolculuk yapabileceklerdir. Dürüst biri çıkıp da onlara, 'Nasıl?' diye sorarsa gücenmiş gibi davranır, nasıl sözcüğünün banal realistlere göre bir kavram olduğunu, üstün ruhların buna, 'Bir şekilde' diye cevap vereceğini söylerler. Maddeyle ve kârla sınırlı olan bir evrende, ödüller düşünceyle kazanılır. Bu tür kısıtlamalardan kurtulmuş bir evrendeyse ödüllere istemekle ulaşılabilir.
Sayfa 195 - Pegasus Yayınları - Çevirenler: Orhan Düz, Belkıs Dişbudak - I. Basım, 2021 • Atlas VazgeçtiKitabı okudu
İnsanın doğası gereği tembellik, bizi emellerimizden alıkoymak isteyecek ama bu yoldan bizi çıkaramayacaktır.
“ uzun bir sabır “
Sayfa 27 - Ediz YayıneviKitabı okudu
Öyle ki insan zaten doğası gereği gurura meyilli. Gerçek ya da hayalî bir takım erdemler yüzünden azıcık da olsa kendini beğenmeyen o kadar az sayıda insan var ki. Kibir ve gurur, tamamen farklı şeyler, hâlbuki bu iki kelime genelde eş anlamlı kullanılır. Bir insan kibirli olmadan da gururlu olabilir. Gurur, insanın kendisiyle ilgili , kibirse başkalarının bizimle ilgili görüşleri ile alakalıdır.
John Galt
İnsanlık tarihi boyunca hiç greve gitmemiş bir tek tür insan var. Diğer türlerden ya da sınıflardan insanların hepsi, istedikleri zaman durmayı denediler, dünyaya taleplerini sundular, biz olmazsak olmaz diye iddialarda bulundular... Yalnızca dünyayı omuzlarında taşımakta olanlar yapmadı. Onu canlı tutmayı sürdürdüler, karşılığında yalnızca
Plato Film Yayınları - Çeviren: Belkıs Çorakçı DişbudakKitabı okudu
Mehmet Yaşar Soyalan(14/06/2018)
“Aşk” ve “sevgi” kelimeleri insanlıkla yaşıt olmalıdır. Bu kelimelerin ilk insan topluluklarındaki tezahürleri bugünkünden pek farklı olmasa gerektir. Hem arkeolojik bulgularda hem de dini metinlerde böyle düşünmemizi haklı çıkaracak pek çok emare söz konusudur. Ayrıca bir de insanoğlunun değişmeyen doğası/yapısı var. Dolayısıyla insanlık tarihi
Dinsel ve ahlaki fikirlerin kaynağı insandadır, bunu insanın dışında aramak anlamsızlıktır, insan metafizik bir hayvandır ve evrenin yalnızca kendi için varolmasını ister, ama evren insanı bilmez, farkında değildir ve insan bu tanımazdan gelmeye teselli bulmak için uzamı tanrılarla, kendi imgesinden yarattığı tanrılarla doldurur. Böylece, içi boş gerekçelere tutunarak yaşamayı başarırız, ama bu gayet hoş ve teselli edici gerekçeler, bizler gözlerimizi -kuşatması ve tehdidi altında yaşadığımız- ölüme ve kaosa açtığımızda hiçliğe düşerler. İman, boş şeylerden biridir ve bu dünyanın doğası üzerine insanı aldatma sanatıdır.
Sayfa 16 - Versus Yayınları
Hafızalar kısa solukludur. Tarih döngüler hâlinde hareket eder. Durum değişir; acı çekenler yükselir ve kendilerini ezenlere acı çektirirler. İnsanın doğası bu.
Sayfa 261Kitabı okudu
Eğitim Üzerine (Ruhun Eğitimi-Ahlaki Eğitim-Pratik Eğitim)Immanuel Kant · Say Yayınları · 20201,722 okunma
oysa toplum öğretisi toplumsal düzen içinde kişiyi her hatasıyla bağlarken, tam anlamıyla kişiliksizliğe, her çeşit kişisel ahlaki görevinden, karakter bağımsızlığından tam anlamıyla kopmasına ve imgelemi zorlayacak kadar rezilce bir köleliğe vardırır. Diyelim ki kişinin canı tütün çekiyor, parası da yok, tütün edinmek için başkasını öldürüyor.
Ve fiziksel dünyada da özgürlük imkansız bir şeydir.Dolayısıyla kişisel eylemlerimiz hiçbir şekilde özgür değildir.Her insanın karakteri onun özgür eylemi olarak kabul edilmelidir. O şöyle bir insandır çünkü her şeyden önce onun iradesi böyle bir insan olmak yönündedir gibi.Çünkü irade kendi başına ve kendi içinde vardır hatta tek bir bireyde ortaya çıksa bile böyledir bu.
İlk insanın, bütünüyle vahşi olan insanin hatlarını çıkarmak; bu orman yürüyüşlerinde toplumsal insanın üstündeki verniği yavaş yavaş kazıyarak, sadece uygarlaşmış, doğası değişmiş, toplumsal tutkularla şişmiş son insandan bahsettikleri için kitaplarda olmayan bu portreyi teşhir etmek: ilk insanın resmini çizmek. Böylece keşfetmek; yalnız, kimsesiz, dünyadan uzak, sadece ağaçların ve hayvanların eşliğinde o ilk insanı yeniden keşfetmek kendinde...
