Şüphesiz iyi bir kitap. Edebiyatı bu kadar güzel yapan şey, basit insan davranışlarının gözlemleri ve onun hakkında geliştirilen derin düşüncelerdir. Bazı güzel metaforlar ve özellikle doğru açıklamalar ile üslup da bahsetmeye değer.
Sartre'ın varoluşçu temaları doğrudan bir bireyin varlığına uygulayarak detaylandırdığı bir kitap. 'Kaygı', 'Ölüm' ve 'Sahip olunan yaşam'ın gerçek tedavisinin ortaya çıkması biraz zaman alıyor, ancak kitaptaki ana karakterin atmosferi ve mücadelesi zaman zaman nefes kesici. Ne yazık ki, bu pasajlar bazen biraz anlamsız pasajlarla da serpiştiriliyor.
Ana karakter, bulantı ve korku nöbetleri sırasında sürekli kaçar.
Her insanın var olmaya hakkı olup olmadığı ve bu varoluşun anlamlı olup olmadığı sorusu bu kitapta çok önemlidir.
Bütün bunlar bir melankoli biçiminde yazılmış.
Sartre, varoluş üzerine felsefi düşüncelerinde biraz fazla yoğunlaşıyor. Varoluşçuluk bana gerçekten dokunamayacak kadar uzak ve roman yönü bazen biraz arka planda kalıyor.
Ancak sonunda Bulantı hem felsefi bir giriş hem de psikolojik bir roman olarak başarılıdır.
