"Tut elimi, burdan gidelim..." diyordu şimdi sahnede Kaan Boşnak.
"Olmaz demeden, dinle beni bir..." diye devam ediyordu şarkıya ve ekliyordu,
"Rüzgârım söndü. Dindi ateşim. Ah bebeğim ben hala deliyim... Sen yokken ne gece ne de gündüz, ne ay var ne tek bir yıldız. Her yer karanlık ve ıssız. Göremiyorum..."