ne benim kaçamaklar yaptığım bir kızdı ne de umutsuzca bağlandığım bir sevgili.
Olmuyor; düşünce suçları, kaçamaklar artıyor.
Sayfa 5 - İletişim Sinan Yayınları, Birinci Bölüm
Kendimizde olana şaşırmak sınırlarımıza çarpmaktır. İçimizdeki ilkel, çılgın, tutkulu, hırslı, yıkıcı, soytarı, şeytani, düzenbaz, zavallı, muhtaç ve ahlaktan yoksun taraflarımızla bu sayede karşılaşırız. Zannettiğimiz kadar normal ve ölçülere uygun olmadığımızı bu sayede öğreniriz. Rüyalar, kurgular, fanteziler, kaçamaklar… Bütün bunlar kendimizi parça parça tanımamızı, bilmemizi ya da sezmemizi sağlar. Bazen de gerçek hayatta bilmediğimiz bir yanımızla aniden çarpışarak karşılaşırız. Canımız yansa da yapacak bir şey yoktur. Oradadır ve karşımıza çıkmıştır. Şaşıra şaşıra kendini tanımak ilkel doğusundan kurtulduğunu sanan insanın yazısıdır. Hayvanlarda böyle bir şey yoktur, onlar doğalarından uzaklaşmadıkları için kendilerine şaşırmazlar ve değişmeye de çalışmazlar.
"Olmuyor; düşünce suçları, kaçamaklar artıyor."
Niyetinize göre düşünün:D
.
.
İnsan arada kaçamaklar yapmalıydı.
.
.
Sayfa 83 - Olsa olsa müze, sergi, bir kahve, kruvasan, kitapçı, ve sahaf deniz kenarı yürüyüşüdür benimki :))Kitabı okudu
Özetle, ne yaparsak yapalım, rutinden kaçınalım; kaosu hayatımıza davet edip, onu kullanmanın yollarını öğrenelim. Arada bir kaçamaklar, arada bir ihmalkarlıklar da lazımdır. Fazla programlı ve yeknesak bir yaşam, beden sistemimizle uzun vadede bozuşmamıza neden olabilir.
Kalbime , hayal kırıklığıyla bilenmiş bir sancı saplanıyor.Dudakların sahibini bulup,”Hayatlarımız, şımarık turistlerin küçük kaçamaklar için uğrayabileceği sayfiye yerleri değil, beyefendi.İnsan kalamayacağı yerlere gelmemeli, tutamayacağı sözler vermemeli.Sahip olmadığı şeyleri, aşkı mesela, onun için her şeyden vazgeçmeye hazır birine vaat etmemeli.Umursamadığı bir kalbin kapısını, sırf meraktan çalmamalı insan. Kalbimin kapılarını açarken size, ‘Ne olur beni incitmeyin’demedim.İnciteceğinizi çünkü, düşünmemiştim”demek istiyorum.Yapamıyorum.İçimden bir ses diyor ki bana,”İncitmiş biri olarak,incinmeyi de hak ettin elbet.Her kalp, diğerinin intikamını alır;herkes,başkalarını kırdıkları tarafından kırılır.Adaletin bu ilahi tecellisine ayılamadın mı hâlâ?Uyansana!”
Sayfa 159Kitabı okudu
Hayatlarımız, şımarık turistlerin küçük kaçamaklar için uğrayabileceği sayfiye yerleri değil, beyefendi. İnsan kalamayacağı yerlere gelmemeli, tutamayacağı sözler vermemeli. Sahip olmadığı şeyleri, aşkı mesela, onun için her şeyden vazgeçmeye hazır birine vaat etmemeli. Umursamamadığı bir kalbin kapısını, sırf meraktan çalmamalı insan. Kalbimin kapılarını açarken size, ‘Ne olur beni incitmeyin’ demedim. İncitceğinizi çünkü, düşünmemiştim .
Sayfa 158Kitabı okudu
Tayfamın kıyıda yatacağını bildiğim geceler kendi başıma yaptığım kaçamaklar olurdu. Halk Kütüphanesi'ne gider, kitaplarımı yenileriyle değiştirir, yirmi beş sent verip çiğnenerek ve yalanarak yenen envai çeşit şeker alır, elimdekileri saklayarak Razzle Dazzle'a gelir, kabinin kapısını kilitler, yatağa uzanır, şeker yiyip kitap okuyarak saatlerce süren mutluluklar yaşardım.
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
