Oblomovluk...
Boşuna geçmiş bir ömür gibi görünse de, içi rahat yaşamış Oblomov,konfor alanından çıkamasa da bir şeyleri zorla yapmamış. Ne isterse onu yapıyor, Ştolts ve onun gibiler boş olarak görse de o önce çabalıyor ama yapmıyor, yapamıyor.
Sonunda çok hayal kırıklığına uğradım ancak baştan biliyordum mükemmel bir son olmayacağını. Böyle bir kitaba ve Oblomov'a da mükemmel bir son yakışmazdı zaten.
Oblomovluk nedir sorusuna net bir cevap verebilmek için kitabı bir kez okumak yetmiyor galiba,ya da ben okurken o kadar çok düşündüm analiz etmeye çalıştım ki kafam karıştı.Oblomovluk ne tarif edemem belki ama, hissedebiliyorum. :)
