"O kitapları ve seccadesiyle mutluydu Süleymanım. Kimseye ihtiyaç duymazdı bana bile."
Hâlâ kulaklarında çınlayan kelimelerin büyüsüyle sustu Süleyman Han. Anne ve babası devirlerini tamamlamış, bu mihnet yurdunun kirli sahnesinden selametle çekilip gitmişlerdi işte. Ama yüreğindeki bu soğukluk... Ya bu ürpertiler...
Sayfa 149 - Timaş Yayınları, 1. Baskı, Şubat 2012