Yuvarlandığımız yer, iniş mi yoksa dik mi?
Ne kadar numaramız varsa göstermedik mi?
Attıksa birkaç kıtır,
"Susma hürriyeti"ne sanki bir şey dedik mi?
Babamın adı Hıdır,
Elimden gelen budur!
Yine “Sonun Başlangıcı” Belirtileri
Don Carlos’un Ingiltere’ye girişini büyük ilgiyle okudum. Gerçeğin tekdüze, sıkıcı olduğunu; insanın kendini oyalamak için sanata, hayal ürünü şeylere yöneldiğini, romanlar okuduğunu söylerler. Benim için tam tersi: Gerçeklikten daha fantastik ve daha beklenmedik ne olabilir? Evet, bazen gerçeklikten daha
- Ben dünyanın ta kendisiyim, ben her insanın içinde olan karanlığım; kötülük düşüncesi, tanrının özü budur.
- Tanrı... Bu... O zaman insanlar mı tanrıyı yarattı? O zaman bunun oluşmasını isteyen insanlık mıydı? Bu korkunç şeyi biz mi yarattık? Sanki şey gibi sanki...
- Cehennem. Bazıları öyle diyor. Bu sadece pek çok zihinsel derinliğin en dış kısmı. Fakat sen de tahmin edersin ki içerisi tek kelimeyle korkunç derecede insancıl. Vahşet ve yalnızlık... Burası tüm o üstüne parmak basılamayan hislerle dolu. Burası insanı tanımlayan gerçek öz.
- Evet, doğru. Bu bende de var. İçimde hissedebiliyorum onu. Ama neden? Sen neden doğdun? İnsanlar neden bir Tanrı yarattı?
- İnsanlar nedenler istediler. Acıları için nedenler, üzüntüleri için nedenler, ölmek için nedenler, neden yaşamları zulümle doluydu? Neden ölümleri kara mizah denilecek kadar boşa ve saçmaydı? Kendi bilgilerine hiçbir zaman erişemediği kaderleri için nedenler aradılar.
- Ve tanrı oydu...
- Ve ben bunları yaratıyorum. Çünkü benim yaratılış sebebim bu. Ben kaderi kontrol ediyorum. İnsan ırkının iradesinin emri altındayım. Her bir bireyin kaderini dokuyorum.
- O zaman benim kaderimi de mi sen kontrol ediyorsun? O zaman bütün her şeyin sorumlusu sen misin?
“Kibar Feyzo”nun senaryosunu okuduğumuzda gördük ki sosyalizmi bu filmden daha güzel anlatan başka bir şey yok. Yıllarca bir komedi filmi olarak izlendi genel izleyici tarafından belki, ama sosyalizmi ve kara mizahı bilen biri için her zaman Yeşilçam’da yapılan en sağlam sistem eleştirilerinden biri olmuştur “Kibar Feyzo”. İçtiğimiz çoğu ilacın ham maddesi acıdır, ama yutabilelim diye şekerle kaplarlar. İşte kara mizah budur. İhsan Abi’nin “Kibar Feyzo”da yaptığı da buydu. Komediyle, yer yer kaba güldürü öğeleriyle söyledi söylemek istediklerini.
İlyas Salman
Sayfa 152Kitabı okudu
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,5bin okunma
