Güneş daha karşı dağların ardında, deniz sütbeyaz, dünya
uyanıyor, yeniden yaratılıyor, kayalıktan aşağıya iniyor, kayalardan fışkırmış çiçeklerin yoğun, keskin kokusu arasında. Aşağıya çakıl taşlarının, kumların arasına inince deniz menevişleniyor. Kuş sesleri, deniz, çiçek, arı kokusu... Poyraz Musa sarı katıramaklarının arasına uzanmış uyuyor. Güneş vurmuş çiçeklere, ada sarıya kesmiş. Gökteki yıldızlar çalkanıyor. Yıldızdan gök gözükmüyor. Silme yıldız. Çalkanıyor, savruluyor. Tepeden tırnağa çiçeğe kesmiş ağacın yüz binlerce, milyonlarca çiçeğinin kokusu böceklerin, kuşların, ışığın, balıkların, karıncaların başını döndürüyor. Adada her şey, taş kaya bir esriklik içinde. Karıncalar bile kokulardan mest, serilmişler güneşin altına, kendilerinden geçmişler yerlerinden kımıldayamıyorlar, uyuşmuş kalmışlar.
Sayfa 196Kitabı okudu
Ancak Pseldonimov'un içinde; yaşadığı kötü durumdan sıyrılıp, doğru dürüst bir yaşama kavuşmakla ilgili, içten gelen bilinçsiz ama canlı bir inanç olgunlaşıyordu. Bir karınca gibi kararlı ve sabırlıydı. Karıncaların yuvasını bozarsanız yenisini yaparlar. Bir kez daha bozunuz yeniden yapmaya koyulurlar. Kaç kez bozulursa bozulsun, yılmadan bir yenisini inşa ederler. İşte Psedonimov da bu karıncalar gibi bir insandı.
Sayfa 74
"Kırgınlığım lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar. Sorun atlı karıncalar değil, arkamdan dönüp duran dönme dolaplar."
Sunay Akın
Kabus... Ve kabusunda tırmanıyorlar , kapıların altından giriyorlardı ; yüzlerce defa büyütülmüş haliyle geliyorlardı , böcek öldürücü reklamındaki gibi.
Karıncalar vardı ağaç gövdelerinde , caddeler boyunca . Bir akşam sığındığı kahvenin döşemesinde de geziniyorlardı. Karıncalar her yere giriyorlardı, her yerdeydiler.
Ve bu yüzden Kirk hiçbir yerde uyuyamazdı ; çünkü uykusu karıncaları doğurup, yırtıcı ve milyonlarcasını üstüne saldırtıyordu.
Sayfa 134
"...Çok az kan var ; çünkü karıncalar kan içerler. Asit gibi girdikleri yeri oyarlar. Hem de şaşılacak derecede süratle. Çevreyi saran sis zamanla dağıldıkça, ortaya yemyeşil ağaçlar, sarmaşıklar ve bir de dala tünemiş o uğursuz kuş çıkıyordu. Aradan ne kadar bir zaman geçerse geçsin , peşini bırakmayacak olan o sesi her an kulaklarında duyacaksın : BU DÜNYADA YA DA ÖTEKİNDE... YARIN VEYA YİRMİ YIL SONRA "
Sayfa 146
İnsan
''...Dünyadaki çoğu insan sürekli kırıntılar toplayan küçük, korku dolu karıncalar gibi davranırlar.''
Sayfa 122Kitabı okudu
"Kamber Can" dedi "karıncalar yuvalarını terk ediyor biliyor musun?"
"Neden Aka Hasan?"
"Yarın olacakları görmemek için, yarın atların ayakları altında ezilmemek için, yarın hala karınca kalabilmek için."
"İyi ama biz karıncalarla savaşmaya gelmedik değil mi?"
"Öyle mi zannediyorsun? Hayır biz karıncalarla şu gece yarısında öten bülbüllerle, rüzgarla, güneşle, savaşmaya geldik.Yarın ne kadar insan öleceğini biliyor musun Kamber Can?"
"Nerden bilebilirim Aka Hasan!..."
"Peki, yarın iki taraftan da öleceklerin Türk olacağını biliyor musun?"
"Kim bilebilir Aka Hasan!..."
"Peki yarın kimin galip geleceğini biliyor musun?"
Allah bilir Aka Hasan!..."
Allah bilir de Kamber Can, bir de şu kişneyip duran atlar bilir.Bir tanesinin dili olsa da söylese!...Şah mı kazanacak, Sultan mı?"
Sayfa 206Kitabı okudu
''Karıncalar “Bu bir ejderha, herkesin katili!” diye bağırdı.
Sonra bir kedi atladı ve yakaladı bir kertenkeleyi.''
Gerçek rahat arayan ya taş gibi ölmeli ya da karıncalar gibi koşuşturmalıdır.
Sayfa 230
Karınca sürüsünde diplomalı karıncalar var mıdır acaba? Ya da daha zengin olan karınca, daha fazla yemeği kendine ayırdığı için daha farklı davranılan, diğer karıncalar arasında güç talep eden karınca... Diğer karıncaları aşağılayan ya da ezik hisseden karınca...
Sular yükselince , balıklar karıncaları yer...
Sular çekilince de karıncalar balıkları yer ...
Kimse bugünkü üstünlüğüne ve gücüne güvenmemelidir. Çünkü kimin kimi yiyeceğine '' Suyun akışı '' karar verir .
Kızılderili atasözü
