" Hiçbir acı boşa gitmez ve her kayıp mutlaka kazanca dönüşür. İnsanın durumu, elinden oyuncağı alınıp, yerine gerçeğinin verilmesine ağlayan çocuk misalidir. Ahireti elde etmiş birinin dünyayı tamamen yitirmesi bir şey ifade etmez. "
Sayfa 184 - hayykitap
"Çocuk sesi kayıp notadır, şarkıların melodileri bu yüzden dinlendirmez beni. Evlat sesi bestelenmemiş saf bir melodidir, benim için."
Sen temelde iyi kalpli, yumuşak bir insansın ama her çocuk iyiliği bulana kadar arayacak sabır ve korkusuzluğa sahip değildir.
"Evladınız var mı Bay Becker?"
Umursamadan baktı Tobias.
"Yok, ne karım var ne de çocuğum. Böyle bir dünyaya çocuk getirmeye de hiç niyetim yok. Baksanıza öldürülen oğlunuz için sizden şüpheleniyoruz."
Sayfa 101 - YKYKitabı okuyor
Bir daha gelmeyeceğini biliyordum. Kaybolan sihrin tekrar gelmeyeceğini, gelip geçen, gidip tekrar dönen ışığın, tepelerdeki kayıp seslerin hatırasının, dağlardan geçen bulut gölgelerinin de geri gelmeyeceğini… biliyordum, -ah, zamanın tuhaf ve acı mucizesi-tekrar geri gel. Ancak geri gelmeyeceğini biliyordum-… hayat tuhaf, hayat sürgün, hepşmiz gibi kaybolmuş, karanlık labirentte bir parola, uzan zaman önce…Ailem, arkadaşım ve kardeşim, kayıp çocuk ebediyen gitti ve geri dönmeyecek.
Daha 25 yaşında bayatlamaya başlarız. Ve kısa bir süre sonra... ölürüz.
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Türkiye'de her yıl 10 binden fazlası çocuk, 15 bin civarında insan kayboluyor. Kayıp şahıslar albümünü genişletsek, 80 milyon fotoğrafı, o Instagram'daki mutluluk tabloları, şen şakrak pozları da dahil hepsi masaya yaysak, bu ülkenin tüm yüzlerinde aynı kayboluş endişesinin izlerini görürüz. Van Gogh'un her tablosunda intihara varan adımların izleri yok mudur? O resimlerin her biri tahammülfersa bir yalnızlıktan kurtulmaya çalışan sanatçının çırpınışları değil midir?
Sayfa 66 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
"Kayıp mı oldun?" diye sordum. Nefeslerimiz buharlı havaya karışıyordu.
Güldü. "Kimsenin buraya yanlışlıkla geldiğini zannetmiyorum." Merakla beni süzdü, "Sen ölü değilsin, değil mi?"
"Yarı."
"Yarı ölü olamazsın ya ölüsündür ya da değilsindir."
Sayfa 73Kitabı okudu
Dirildi içimde koca bir nefret
Kin kustum geceye
Ayı aradım gökte
Saklandığı karanlığa tosladım
Düştüm tutsaklaşmış heceye
Yıldızlar ya yıldızlarda kayıp
Karanlık çekiyor içine göğü
Böyle bir canavar hayvan bir rüyada belirdiğinde anlarız ki bilinçdışından bir şey çıkıp geliyor ve iradeli güçten de pek etkilenmiyor. Tıpkı önüne geçilemeyen bir alın yazısı gibi. İlkel üzgündür, kayıp bir çocuk gibidir, ta ki kendi totem hayvanıyla aynı rüyada olana kadar. Sonra Tanrının evladı olur, insan olur, farklı bir kaderi olur.
Sayfa 359Kitabı okudu
“Beni koruyan mı, yoksa bana baskı yapan mı? Bu bir kayıp mıydı acaba? Bundan emin değilim. Ya da şöyle demeli: Bu durum, çocuk için bir kayıp olarak görülebilir, ama adam için değil.”
“Bunun anlamı?” diye sordu Breuer.
“Bunun anlamı, sırtımda babamı taşıma yükünü yaşamadım hiç, onun yargılarının ağırlığı boğazıma çökmedi, benim yaşama hedefim onun tutkularını gerçekleştirmek biçimini almadı. Babamın ölümü bir nimet, bir özgürlük olarak da görülebilir. Onun geçici arzuları asla benim yasam haline dönüşmedi. Kimsenin daha önce geçmediği bir yolu, kendi yolumu kendim keşfetmek üzere tek başıma bırakıldım.”
Öyle Bakma Çünkü... Güzel bahçeli bir ilkokulun penceresinden dünyaya, hayret, hasret ve biraz da bayat bayram şekeri kederiyle bakan, aklı canbaz,yanağı al, sesi çilek aroması bir çocuk oturuyor gözlerinde...
". Birçok kadın, kendi kayıp parçalarını ararken, çocuk doğurduktan sonra, sevdiğinden ayrılınca ya da annelerini kaybedince Demeter gibi hisseder.."
