ben derim: sana olmak, seni duymak, seni yürümek
besbelli seni büyütmek kendimde
ellerim kendini tekrarlar sen deyince
Sayfa 61Kitabı okudu
Beden varlığından İsmail (a.s) misali kurtulup, İbrahim Halilullah'tan (a.s) can sözleri duymak için, övenle-sövenin yanında sessiz sedasız ölü gibi durmak lazım. Bedenin varlığı nefsin varlığı ile olur. Bende nefsin varlığı yok diyorsan, Allah'ın rızasına tamamiyla teslim olmayı, meydana gelen hadiselerde suçları nefsine, izzet ve ikramları Allah Teâla'ya havale ediyor olman lazım.
" Rahman'ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında 'selam!..' derler (geçerler.)
(Furkan Suresi/63)
İfade özgürlüğü insani kültürümüzün kurucu unsuru, insan haklarının çekirdeği, özgürlüğün temelidir. Ne var ki ataerkil toplum, kadını sessiz birey sınıfına sokar. Ne sesimizi, ne düşüncelerimizi, ne isteklerimizi duymak ister. Kişiliğimizi dile getirmemizi engeller. Yüksek sesle konuşan erkek, cesaretli, güçlü ve özgür bir birey olarak saygı görür. Konuşan kadınsa utanması gereken bir deli olarak nitelendirilir. İşte ben, Kendini ifade etmeye cesaret eden "isterik" ve "utanç verici" bu kadınlardan biriyim.
Sayfa 106Kitabı okudu
Çin Seddi'ni hatta dağları aşardı da insan, karşısındakinin duymak istemeyen kulaklarını aşamaz, duyuramazdı kendini.
Yalan, kendine saygı duymak değil, kendini aşağılamaktır deriz hep; gelgelelim bütün uygar hayat aşağılık bir yalandan başka bir şey değil.
Sayfa 21
"Yüzlere bakmak, sesler duymak; kendini önemseyen, mutlaka çok değerli bulan, sanki yok olursa dünyanın dengesi bozulur sanan insanların arasında olmak iyi gelirdi. Eskiden onları kurtarmak için gövdesini siper ediyordu, şimdi onların arasından geçerek kendini koruyor..."
Sayfa 102Kitabı okudu
"Aptalı oynayarak kendini yoran sensin. Düşünmek utanılacak bir şey değil. Prensiplere sahip olmak ve onlara saygı duymak da. Hayatın boyunca kokuşmuş bir rejimin uşağı olarak kalamazsın."
Sayfa 370 - Doğan KitapKitabı okudu
