Bir Süper Kahraman Öğretmenin Hikayesi
İçlendim... İlkokula başladım, minicik gövdeme boyum kadar çantayı taktılar, mavi önlüğüm, al yanaklarım ve başımın tepesinde iki yana açılmış iki şemsiye misali saçlarımla okul yolunu tuttuk annemle. Sınıftan içeri girdik, kalbim Kamran yakın mesafede duran Feride misal Ramazan davulu gibi atıyor. Belki de abartıyorum, o yaşta atsa atsa
Kimseyi, en başta olduğunuz kişiden bambaşka bir insana dönüşerek pişman etmeyin…
Kimseye, keşke seni tanımasaydım dedirtmeyin.
Kimsenin hayal kırıklığı, can yangını, ah ettiği olmayın.
Hayat, cepte gördüğünüz her insanın yokluğunu tattırmadan bitmez…!
Göğüne değil,
Göğsüne küstüm bu dünyanın..!
Neden hep "Keşke böyle olmasaydı. " deriz hayatta?
Sayfa 58Kitabı okudu
Tam olarak hayatımız da böyle değil mi?
Herşeyi karman çorman bir hale getirip, adım atılamayacak kadar ortalık karışınca, bir dakika ben ne yapıyorum deyip, koyuluyoruz düzeltmeye.
Keşke hiç dağıtmasak, sabit bir düzende yaşayabilsek ama insanız...
Tövbe etmek de böyle,
Yarabbi, yine dağıttım kendimi
Yine düzenim bozuldu
Yine elime yüzüme
Bir Pazar Sabahı Yürüyüşü
Güzel bir pazar sabahı hem yürüyüş yapmak hem de biraz güneşlenmek için sokağa çıktım. Yürüyüş yaparken iki adamın tartıştığını gördüm. ''Neden tartışıyorlar, niye tartışıyorlar sanane'' diye düşünmeden ''Hey! Ne yapıyorsunuz?'' diye olaya müdahale ettim. Adamlardan birisi iri kıyım, diğeri ufak tefek Ciguli gibi bir adamdı. Ben, Ciguli gibi
Keşke bu alıntıya sarılsam
“İnsanın, sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir! İnsanın, bıçakla keser gibi, kendisi için doğal bir iklim olan ıssızlıkta yine yapayalnız kalması daha iyi.”
Sayfa 14 - Can Yayınları, 25. BaskıKitabı okudu
Aşk her yaşta vardır...
Merhaba Dostlar!
Nobel ödüllü yazar 
Gabriel Garcia Marquez 'in son eseri olan 
Benim Hüzünlü Orospularım, isminden dolayı merak edip okumak istediğim bir kitaptı. Pandeminin başladığı zamanlar İnternetten almıştım, ama okumak için sıra şimdi geldi. Aslında kitapçıdan almayı çok isterdim. Çünkü gelecek tepkiyi merak ediyorum. (Bu merakımı gidermek için özellikle bir gün kitapçıya
Ah Pollyanna,
İçimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna:
Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın
Kaçarken yangın merdivenlerine
Keşke grapon kağıtları assaydın
"Keşke kalbim olmasaydı, çok acıyor,"...
Sayfa 255 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
