Bil ki, kendi elinde olmadan bu dünyaya gelip bu dünyadan giden yüzbin kişiden (sadece) biri, kendini hakîkatiyle bildi. Bu âlemi olduğu gibi (hakikatiyle) tanıdı. Nereden gelip nereye gittiğini bildi. Diğerleri kör gelip kör gittiler. "Kim bu (dünyada) körse ahirette de kördür." (İsrâ, 72)
• Her biri hayvan mertebelerinden birine indi ve insanlık mertebesine ulaşmadı. Çünkü bu âlemde şehvet ve evlat sevgisiyle meşgul oldular. Ömürlerinin başından sonuna kadarki çalışmaları, savaş ve barışları bunun içindi. Bunlardan başka bir şey bilip görmediler. "Biz cehennem için ins ve cinden (öyle kimseler) yarattık ki kalpleri vardır, bu kalplerle idrâk etmezler; gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır, onlarla duymazlar. Bunlar dört ayaklı hayvan gibidirler. Belki daha sersemdirler, gâfil olanlar bunlardır." (Âraf, 178)