Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Dikkat spoiler içerir.
İstanbul'da gazetecilik yapan İbrahim bir gün haber merkezinde Başkomiser Recep lakaplı bir arkadaşının verdiği haber ile şok olur. Bu haber Amerika'da İslamofobik kişiler tarafından öldürülen Hüseyin'in hikayesidir. Hüseyin Mardin'den çocukluk arkadaşıdır ve ölüme nelerin sebep olduğunu merak ettiği için Mardin'e gider. Burada hayatının hikayesi ile karşılaşacaktır. Hüseyin, IŞİD'den kaçanların bulunduğu kampta tıbbi yardımda bulunurken Meleknaz adında bir kadın ve Nergis adlı kızı ile tanışmış, ona aşık olmuş ve nişanlısı Safiye'den ayrılmıştır. Ancak Meleknaz, Yezidi yani Melek Tavus'a tapanlardandır ve çağlar boyu gördüğü zulüm yetmezmiş gibi IŞİD'den de büyük zulüm gördükten sonra Türkiye'ye kaçmıştır. Diğer Yezidiler gibi maruldan ve mavi renkten korkan Meleknaz'ın kim olduğu öğrenilince Hüseyin'in annesi Adiye ve kardeşi Aysel onu bu imkansız aşktan korumak için elinden geleni yapar ama başarılı olamaz. Zaten Hüseyin de Mardin'de bu kız yüzünden kurşunlanır. Amerika'daki abisi Seyfi onu Amerika'ya götürür ve ölene kadar orada yaşar. Ortadoğu'daki harese kelimesi, hırs kelimesinin kaynağıdır. Develer bir dikeni yediğinde ağzı kanar ama kanlı tadı hoş geldiği için sürekli onu yer. İşte bu hırstır. Acaba İbrahim Hüseyin'in zamanında İstanbul'a gönderdiği Meleknaz ve Nergis'i bulabilecek midir? Bu hikayeyi tamamlayabilecek midir? Yezidiler ve Ortadoğu'daki zulüm hakkında bir şeyler yapabilecek midir? Keyifle soluksuz okunan bir roman.
Kim bu Hacı Aga?
YouTube kitap kanalımda Hacı Aga kitabının da içinde bulunduğu kitaplık turu videomu izleyebilirsiniz: ytbe.one/yf0me602lnY
Hacı Aga'yı biz çok iyi tanıyoruz.
Her gün aramızda gezen, gezerken fiziki olarak varlıklarının farkına vardığımız fakat onları gerçekten de tanımadığımız için manevi olarak eksik düşüncelerde kaldığımız bir
Dört ciltten oluşan , iki bin sayfanın üzerinde bir eseri okuduktan sonra inceleme yazmamak olmazdı.
İNCE MEMED, okuyucunun hafızasında uzun zaman yer edinecek bir soylu eşkıyanın öyküsü. Köroğluvari bir eşkıya: davranışlarıyla, erdemli duruşuyla, öç alma tutkusuyla hatta atıyla... Bu anlamda eseri bir karakter romanı olarak değerlendiren
"Bıraksınlar beni, kendi sahilimde bir avuç kumun içinde yok olayım." diyerek dokundu yüreğime ilk satırlar. Benim hiç sahilim olmadı ama kıyısına vurduğum maviliğim, içime sığdıramadığım bir gökyüzüm oldu hep. Ondan sevdalandık ya zaten şu iki kaşın üzerine. Kim bilir alın yazısı dedik belki de. Dost acı söyler dedik ya hep "Sizde
Bir Nokta Dergisi
Çiçek açasım geldi gel
Dağlardan ovalara akasım geldi
Bir de şöyle yan bir profilden
Üzümün şaraplaştığı yerden bakasım
Gülücüğünle uyanasım geldi bu karanlık uykudan
Doya doya yüzüne bakasım geldi gel
Hala eskizaman sözleriyle sesleniyorum sana
İpeğin ipek olduğu kozanın koza dutun dut olduğu zamanın
Feraceden saçılan ışığın
Aslında bu kitap hakkında bir şey yazmasam daha mı iyi olacak diye düşündüm. Sonra okunan bir kitabın kafamda değerlendirmesi olmazsa ve buraya aktarmazsam gerçek anlamda yazarın içinde yaşadığı %1 bile ihtimal olsa anlamlandıramadığım bu duyguyu içimde hissetmekten çekindiğim için yazmaya karar verdim:)
Ne mi yazacağım?
'Bir müziği, bir ressamın sanatını belki bir elbiseyi bir arabayı herkes beğenemeyebilme hakkı varsa ve rahatlıkla söyleyebiliyorlarsa benim de hakkım vardır o zaman beğenmediğimi yazacağım dedim kendi kendime.:)
Buraya nefretimi kusma niyetinde de değilim tabi ki. Giden zamanıma acısam da bu kitaptan aldığım ders;'Bazen hiç sevemeyebileceğin bir kitapla karşırsan sevebileceğin kitaplara daha candan sarılmanı sağlayacağı olur!'
Kitaba gelirsek;Sadık Hidayet! Sadık Hidayet! Kim ki bu Sadık Hidayet?Çoğu kişinin dilinde. Paris'te kaldigi dairede hava gazi ile intihar etme girişiminde bulunarak canına kıymış iran'li yazar.Neyse saygı duyuyorum yinede sonuçta çoğu kişide seviyor.
Eserde Gerçek mi? Hayal mi? Halüsülasyon mu? Delirme mi? Kabus mu? Neyin kafası bu diye kitabın başlarından ortalarına kadar çözümleyemediğim kendi içinde bir sürü şey yaşayan bir adamın acınası dramı.
BEN BEĞENMEDİM AMA SİZ BEĞENİRSİNİZ BELKİ CANINIZ BİR BUNALIM,BİR İÇ KARARMASI ÇEKTİYSE TADINDAN YENMEZ.
İran Edebiyatının büyük isimlerinden Sadık Hidayet'in bu kısacık ama 11 öykü ile dopdolu kitabı Üç Damla Kan sizi daha ilk öyküsü ile hayal dünyasının kapılarından içeri itekleyiveriyor,girsem mi girmesem mi diye düşünmenize gerek yok,ilk öyküyü okuyun yeter,sonraki adımları kendiniz isteyerek atıyorsunuz ;)
Bu kitaba yazdığım ilk incelemeyi
Sadık Hidayet'i, ben de çoğu okuyucu gibi Kör Baykuş ile tanıdım. O odanın içinde bizi hapsedip, kara kara gölgelerin üzerimize üzerimize geldiği, bizleri hayal ile gerçek arasında kararsız bıraktığı, kanımca kitabı her okuyuşumuzda, o odadan açılan yeni bir pencere bulacağımızı düşündüğüm kitapla. Hidayet, psikolojik buhranları bize aktarmak da başarılı olduğu kadar Hacı Aga kitabında da hiciv-taşlama ustalığını gösteriyor.
1930-1940 yıllarının İran'ında, hem krallığı hem meşrutiyeti hem de demokrasiyi görmüş, ama her devirde de konumunu, gücünü koruyan, evi, toplumun her kademesinden konuktan geçilmeyen Hacı Aga...Eve alınan eriği sayıp, yendikten sonra da çekirdeklerini sayıp kontrol edecek kadar cimri, aynı cümlede, önce uyumadığını söyleyip sonra da gördüğü rüyayı anlatacak kadar yalancı, zekat parasını hurma tenekesinin içine saklayıp, pazarda kim satın alırsa onun kısmeti deyip, sonra da pazara gidip o hurma tenekesini alacak, zekatı cebine atacak kadar da dindar. .
Okudukça, Hacı Aga'nın kişiliğine (kişiliksizliğine), karakterine (karaktersizliğine) benim gibi bolca şaşıracak, yok artık diyeceksiniz, eminim. Hele bir son sayfalara gelin de....Neyse, fazla birşey yazamıyorum ki siz kendiniz tanıyın Hacı Aga'yı. Ama mutlaka ve mutlaka okuyun. Kesinlikle tavsiyemdir. Kitapla kalın. .
Güçlü bir taşlama, adeta meteor yağmuru
Bu incelemede bütünlük yoktur.
Sadık Hidayet bu hicivde hiç acımamış gerçekten.
Hacı Agalar aramızda. "Ya melek gibi adamdır, namazında niyazındadır," dediğiniz amca var ya, belki de bildiğiniz amca değildir, hiç emin olmayın.
Hacı Aga'yı tanıyalım, zaten tanıyoruz gerçi.
Hacı unvanını hacca gittiği için almamıştır. Babası hacca
Genellikle inceleme yazmam. Bunun sebeplerinden biri başka incelemelerle tekrara düşmemek , diğeri ise hakkını vererek bir inceleme yazacağımı düşünmüyor olmam. Ama bu kitabı okuyunca insanın birşeyler yazmaması mümkün değil.
İnce bir kitap olmasına rağmen o kadar dolu dolu ki içeriği. Okurken neredeyse tüm sayfalarında alıntı yapacaktım. Baktım tüm kitabı alıntı olarak yazası geliyor insanın.
Kim bu hacı agalar. Dönün bakın etrafınıza her yerdeler. Okumadan ne demek istediğimi anlamayacaksiniz. Bu yüzden okuyun. Okutun. Bu hacı agalara keşke bu kitabı okutabilsek ama onlar kitap okumaz ki...
96 syf.
·
Puan vermedi
Ferday-ı Garam dan sonra okuduğum ikinci Mehmet Rauf kitabı Kan Damlası. Dönemin ilk polisiye eser örneklerinden olması nedeniyle Türk Edebiyatında yeri vardır. Dil gayet sade, kitap oldukça akıcı... Zaten "Ne okusam" diye düşünürken, kendimi Kan Damlası 'nda sürükleniyor bulmamın nedeni de bu...
Aynı biçimde işlenmiş cinayetler,
Metaforlarla bezenmiş, ilmek ilmek dokunmuş, zamansız bir kitap...
Aslında bu kitaba yorum yazıp yazmama konusunda çok düşündüm; çünkü tabir-i caizse kitap beni biraz aştı. Metaforlarla bezenmiş, ilmek ilmek dokunmuş, her cümlesi üzerinde uzun uzun düşünülmüş bir kitap. Sadık Hidayet 1937 yılında, Hindistan'da bu kitabı yazdığında, kendi el yazısını teksin makinesinde 50 adet çoğaltıyor ve üzerine "İran'da yayımı ve satışı yasaktır." yazıp dağıtıyor. Bu da bir metafor mu, ülkesine bir tepki mi, yoksa bir çekince mi, belirsiz. Şu kesin ki; kitap İran edebiyat tarihinin en gizemli kitaplarından...
Kitabı okurken ben, zaman mefhumumu kaybettim. Kitap boyu kasvetli bir ortamda yolunuzu bulmaya çalışıyorsunuz. Bu bakımından ben Hasan Ali Toptaş tadı da aldım. Öyle bir kitap ki; şimdi, gelecek, geçmiş ve hatta geçmişin geçmişi birbirine karışmış durumda. Hayal-gerçek birbirinin içinde. Hangi kısım gerçek, hangi kısım hayal anlayabilmek mümkün değil. Anlatıcı kim, yan karakterler kim? Anlatılan bir gölge, gölge kim?
Budizm'den Hinduizm'e, Zerdüştlük'ten Hayyam'a kadar kitapta bir çok metafor ve gizli mesaj var. Bir Kafkaesk hava da bariz hissediliyor. (Zaten Sadık Hidayet'in Kafka hayranlığı birçok kaynakta da belirtilmiş.) Belli ki, kitapta yer alan hiçbir obje, hiçbir karakter tesadüf değil. Olağandışı bir deneme, çok farklı bir tür. Ya çok sevilecek, ya da yarıda bırakılacak bir kitap bana göre. Kesin olan tek şey ise okumaya karar verirseniz, kitaptaki rahatsız edici kasveti iliklerinize kadar hissedeceğiniz...
Kara Çul Başına Geçe!
Hayatın sahtecilik, yalan, alavere dalavere, şarlatanlık ve üçkâğıtçılıktan ibaret olduğuna inanan bir Aga! Hacı Aga!
Biraz da onun ağzından dinleyelim bugüne seslenişini:
“Hacc’a gitmeden Hacı olur mu insan? Neden olmasın! Eğer doğru yalanları söylersen sen de bir gün Hacı olabilirsin elbet! İnsanlar aklını kullanmadıkça her zaman ama her zaman