Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
124 syf.
10/10 puan verdi
Beckett ile Joyce sayesinde tanıştım. Öncesinde bir fikrim yoktu ve bu tanışma ile hayran kalmıştım. Okuduğum 4. Beckett kitabı oldu: 2 roman ve şiirleri sonrası oyun...
Joyce'a olan hayranlığı ve onunla tanışıklığı sebebiyle, okuduğum eserlerinde Joyce etkisini hissettim. Dilin işleyiş biçimi, konu akışı, çekinmeden ( Ulysses'in yasaklanmasına
—Yarın asarız kendimizi, Godot gelmezse.
—Ya gelirse?
—Kurtuluruz.
Godot'yu beklerken 1969da Nobel ödülü almış ve modernizm türünde yazılmış ilk kitaplardandır.
Okuduğunda her kesin farklı anlamlar çıkaracağı iki perdeden oluşan bir tiyatro metni. Felsefik bir eser olarak her cümlesi derin anlamlar ifade eden, okudukca düşündüren, düşündükce kendini sorgulatan...
Kitabın büyük bölümü Gogo ile Didi, Pozzo ile kölesi Lucky ve bu ikilinin arasındakı geçen dialoqlardan ibaret.
Peki neden mi kitabın adı Godotu beklerken? Kimdir bu Godot? Neden bekleniyor? Sonunda geliyor mu? Godot'un kim olduğunu kimse bilmemekle beraber her kesin hayatında bir beklediği Godot olmuşdur. Filoloqların düşüncelerine göre ise God (Tanrı ) ve idiot ( budala) kelimelerinin birleşimidir Godot, tabii en doğrusunu Beckett bilir. Bana göre ise Godot tam bir bekleyişdir, bazen neyi beklediğini bilmeden beklemek, uzun, sonsuz bir bekleyiş... Bazen ise Godot gelir ama onun Godot olduğu bilemezsin, yine bekleyişe geçersin, çünkü hayatın kendisi bir bekleyiş...
Ve son olarak kitabın sonunda ne olucak, Godot gelecek mi diye bir okuma niyetiyle başlamayın, Godot'un gelip gelmemesi artık sizin hayal gücünüze kalmış...
Her kese iyi okumalar dilerim:)
“Yarına kalmamız için bir nedenimiz olmalı”
Estragon: Dokunma bana! Soru sorma! Konuşma! Yanımdan ayrılma!
Vladimir: Seni hiç bıraktım mı ki?
Estragon: Gitmeme izin verdin.
Yazar Hakkında:
Samuel Barclay Beckett, İrlandalı yazar, oyun yazarı, eleştirmen ve şair. 20. yüzyıl deneysel edebiyatının önde gelen yazarlarından biri.. James Joyce'un takipçisi olduğu için "son
Tiyatro oyununda oynama şerefine nail olduğum kitap.Ben de değeri büyüktür.İlk okuduğumda meğer kitaptan edinmem gereken derin anlamları nasıl da kavrayamamışım.Aradan yıllar geçtikten sonra okuduğumdaysa ne kadar büyüdüğümü,zamanın bizleri nasıl da olgunlaştırdığını buruk bir sevinçle farkettim.Godot kimdir dostlarım,kahramanlarımız neyi bekliyor? Parayı mı,umudu mu,tanrıyı mı? Bu bizim hayatta neyi beklediğimize göre değişen bir olgu olduğunu düşünüyorum ben.Sindire sindire,altını çizerek okumanızı tavsiye ediyorum.Lütfen hayattan beklentisi olmayanlar,yüreği hâlâ çocuk ümidiyle dünyayı kucaklayanlar okumasın.Kendine biraz daha olgunlaşabilmek için zaman tanısın.Yüreğinizdeki sancılarla boğuşmaya başladığınızda okuyunuz.On günde tamamladım.On günümün en kıymetli etkinliği oldu.Büyük bir beklentiyle kitaba başlamayın demeyeceğim.Bilakis başlayınız.Pişman olmayacaksınız.
Kim bu Godot? ya da Ne?
Perde-1
Beklemek zordur. Özellikle neyi beklediğini bile bilmeden beklemek… Oyunun geçtiği mekan anlamlı: sanki inşaatlardan arta kalan beton birikintileri rastgele etrafa dökülmüş gibi, bu rastgelelik içinde bir düzen görmemizi sağlamak için de sanki bir el gayret göstermiş ve iki küçük tepe arasından bir izbe yol geçirmiştir, tepenin birisinde
20. yüzyıl İngiliz edebiyatının modern yazarları arasında yer alan Beckett’in eseri bir absürt tiyatro örneğidir. Absürt tiyatro II. Dünya Savaşı’ndan sonra savaş sonrası bilinen tüm gerçeklerin yıkılmasıyla ortaya çıkan bunalımı yansıtır.
İletişimsizlik, absürd yazarların en çok ele alıp incelediği konudur. Onlara göre, modern hayatta
Bilinmezi beklemek
Basılı halini bulamadığım bu yüzden ön yargımı yıkıp e kitap şeklinde okuduğum ve iyi ki okumuşum dediğim absürt tiyatro eseri. Kitapta ikisi ana karakter olmak üzere toplam beş karakter vardır. Bir de beklenen. Peki kimdir bu beklenen? Neden beklenmektedir? Gerçekten var mıdır?
Hepimiz bir şeyleri bekleriz. Peki, Vladimir ve Estragon gibi aslında neyi, kimi beklediğimizi bilmeden ne kadar süre bekleyebiliriz? Belirsiz bir bekleyiş. Birbirinden pek farklı olmayan günler. Dünü unutmak.
Estragon: gidelim.
Vladimir: gidemeyiz.
Estragon: neden?
Vladimir: Godot'yu bekliyoruz.
An?La!şıl*mak= ?
Size bu kitabı okuyun demeyeceğim.
Ama yine de okuyun. Belki Wattlaşırsınız.
Wattlaşırsanız ne yaparsınız bilmiyorum. Tencere, düdüklü olduğu gibi düdüksüzdür de. İçinde pişenden bize ne hem. Ham şeyler tencerede pişer, düdüğünün canı cehenneme... İste bu yüzden okunmalı diyemem. Bazen tahammül seviyesini o kadar aşar ki cümleler sıkılır,
·
Puan vermedi
1969 yılının Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Samuel Beckett'tan modern edebiyat için bir dönüm noktası olan "Üçleme" Molloy, Malone Ölüyor ve Adlandırılamayan
Eğer Godot'yu Beklerken'i okuduysanız Vladimir ve Estragon'un diyalogları arasındaki belirsizliği çok net bir biçimde fark edersiniz. Sürekli Godot'yu
“Daima bir şey buluruz, değil mi , bize varolduğumuz izlenimini verecek?”
Godot’yu Beklerken 1949 yılında Fransızca olarak yazılmıştır, ilk kez 1953 yılında Paris’de sergilenmiştir. Avangard olarak adlandırılan bu oyun, ülke çapında hızla ün kazanmıştır, 1954 yılında Beckett tarafından İngilizce’ye çevrilmiş ve başka ülkelerde sahnelenmeye başlamıştır.
Peki nedir Godot’yu beklemek? Acımamız gereken Vladimir midir?
Nobel ödüllü yazar Samuel Beckett tarafından kaleme alınan Godot'yu Beklerken, iki perdeden oluşan bir tiyatro oyunu olarak yazılmıştır.
*"Godot" adında bir kimseyi bekleyen ve iki arkadaş olan Estragon ve Vladimir ile yolları kesişen Pozzo ile kölesi Lucky, tuhaf bir biçimde belleklerini kaybetmektedir. Bu karşılaşmaların yaşandığı ve iletişim sorunlarının bolca mevcut olduğu Godot'nun beklendiği ardışık iki gün hikaye edilmiştir. Ancak ikinci gün, bir önceki gün olanların hiçbirini Vladimir dışında kimse hatırlamamaktadır. İkinci gün Pozzo bir anda kör, Lucky ise dilsiz oluvermişlerdir (!). Okuyucu olarak Godot kimdir, Vladimir ve Estragon neden onu beklemektedir, Godot neden her gün ulak gönderip "bugün gelemeyeceğim yarın bekleyin" deyip hiçbir zaman gelmemektedir, bu soruların cevaplarını kitapta bulamıyoruz. Estragon fazlaca unutkan, kendini savunamayan saf bir karakter iken, Vladimir ise daha gözü açık, varoluşu ve ölümü sorgulayan, biraz da huysuz bir karakterdir.
* Yazar bana bu karakterlerle gerçek hayattaki bazı kimseleri simgelemeye çalışmış gibi geldi ama tam da emin olamadım. Tuhaf bir durumsa, Godot'yu beklerken canları sıkılınca "hadi intihar edelim" deyip sonra da muvaffak olamadan bu planı ertesi güne bırakmaları.
* Hissettiğim kadarıyla, bu eser ya benim algılayamayacağım kadar ulvî ve derin anlamlar metaforlar içeren bir eser, ya da hiç kimse benim gibi buna bir anlam verebilmiş değil Hangisi bilemiyorum. Yüzyılın yüz temel eseri içine girmesi de bir o kadar ilginç.
VAROLMANIN DAYANILMAZ BEKLEYİŞİ
Godot kimdir ya da nedir? Bunun bir önemi var mı? Kim ya da ne olduğu kişiye göre değişir. Oyunda iki karakter sadece Godot'u bekliyorlar, başka bir şey yapmadan sadece beklemek. Beklenen beklenilmeye devam edilirse sonuca varılır mı? Bu yüzden beklemek tutsaklıktır. Aksi halde bu anlamsızlığın sonu gelmez. Her gün aynı şeyi beklemek zamanın ilerlemesinin aksine onu durağanlaştırır, her ne kadar kişi için umut olsa da.
Varoluşsal bir derinliğe sahip bu eser üzerinde saatlerce kafa yorulabilir bana kalırsa. İnsanı yoğun bir düşünme sekansına itiyor çünkü. Oyundaki karakterlerin kişisel durumları, benlikleri, diyalogları asla yüzeysel değil. Dışarıdan bakınca sadece kuru bir ağacın olduğu bomboş bir mekanda birkaç kişinin birbiriyle olan etkileşimi göze çarpsa da, durup düşününce anlam bakımından geniş ve yoğun olduğu açığa çıkıyor. Zira her bir karakter aynı zamanda alegorik bir yapıya sahip; kelimeler ve cümleler ise alt metinli. Oyun beklemeyle başlar, öyle devam eder ve hareketsiz bir biçimde bekleyerek varoluşsal sancı ile sonsuza dek sürer, sürer, sürer...
Neticede hepimiz yaşadığımız varoluşsal krizlerin bir yansımasını görebilir ya da seçebiliriz Godot'u Beklerken...
Godot kimdir?
Godot’u beklerken 20.yüzyılın en önemli oyunudur. Yapıtıyla ilgili yanlış saptamalar oyunun yazarı Samuel Beckett’i ölümüne dek eğlendirmiş
"Godot neden gelmedi, gelse ne yapacaktı, bir sonraki oyunda mı gelecek, gelmeli miydi" gibi sorularla menzil dışına çıkılmıştır. Sorulması gereken "Godot kimdir?” olmalıydı. Beckett bu bağlamda
tiyatro arenasına jestini yapıp, tüm oyunun bir symbiosis olduğu ipucunu vermişti. Biyolojik bir terim olan symbiosis, "değişik iki türün bir arada yaşarken birbirini etkilemesi demektir. Bu tanım değerlendirilse GODOT'nun, God (Tanrı) ve Idiot (Budala) sözcüklerinden harmanlandığı anlaşılırdı. Başrol oyuncuları Vladimir ve Estragon’un tanrı ve budala adına rol kestikleri ve ruhsal zikzaklarma göre roltakası yaparak bir harmoni yakaladıkları anlaşılırdı. Onların aslında birbirlerini bekledikleri, buluştuklarında şakalaşırken izleyiciye gizemli bir bulmaca sundukları anlaşılırdı.
SELÇUK ALTUN; Kitap İçin 2, Sayfa 265-266