Kuşkuculuk Şeması
Bana kimse yaklaşmasın diye o kadar yüksek bir duvar örerim ki, sonra duvarın dışında tehdit var mı yok mu anlamak için ben bile üstünden bakamam. Böylece duvar gerekli mi gereksiz mi anlayamadan hayatımın bir parçası olur.
Sayfa 103Kitabı okudu
Taşlamalar.
TAŞLAMALAR
"ATA'M İZİNDEYİZ!"
Atam, hâlâ yaşıyorsak:
Edepsizlik sayesinde!
Nesin yayınlarıKitabı okudu
Hiç kimse yoktu ki "Memleket batıyor, ne olacağız?" desin ve "Acaba bir şey yapamaz mıyız, kurtulmak çaresi yok mu?" diye düşünsün. Herkes ayrı ayrı bu çöküş ve dağılmada kendini zarardan korumaya çalışıyor, kendi zevkini, kendi keyfini temine önem veriyordu.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Şahidi yok zannettiğin suçların hiç düşüveriyor mu zihnine ve sen belki bir gecenin karanlığında ya da bir insan yalnızlığında, yine kimse yok sandığında kendine kendini itiraf edebiliyor musun?
Çocukları Yok Sayan
Zaman zaman “Acaba kimse bu ülkede çocukların da yaşadığını düşünmüyor mu? diye soruyorum kendime. Yıkıcılık ve ölçüsüz cinsellik üzerine bina edilmiş, çocukları yok sayan bir yetişkinler imparatorluğuna doğru mu yol alıyoruz?
Sayfa 214 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Madem her şey böyle bitecekti, sonunda beni terk edeceklerdi, o zaman neden beni dünyaya getirdiler? İnsan kendi çocuğuna sevgisini vermeyecekse bir gün onu terk edecekse neden çocuk yapar? Hiç doğmasaydım bu kadar acı da çekmezdim! Haksızlık bu!
Destek Yayınları Aklıma İran filmi kefernahum geldiKitabı okuyor
Ev dediğin seni hasretle bekleyenin olduğu, seni daima kendine çeken yerdir! Benimse ne yerim var ne de bekleyenim.
Destek YayınlarıKitabı okuyor
Keşke giderken kalbimi de çıkarıp götürseydin de bir daha ne zaman geleceğini beklemek canımı bu kadar acıtmasaydı.
Destek YayınlarıKitabı okuyor
Umutları yerle yeksan olmuş, gözünde büyüttüğü hiçbir şeyin değeri kalmamıştı.
Destek YayınlarıKitabı okuyor
Kimseye güvenim kalmadı.
Destek YayınlarıKitabı okuyor
Sekizinci Bürhan (Sekizinci delil,hüccet)
Gel, ey nefsim gibi kendini âkıl zanneden akılsız arkadaş! Şu saray-ı muhteşemin sahibini tanımak istemiyorsun! Halbuki her şey onu gösteriyor, ona işaret ediyor, ona şehadet ediyor. Bütün bu şeylerin şehadetini nasıl tekzip ediyorsun? Öyle ise bu sarayı da inkâr et ve "Âlem yok, memleket yok." de ve kendini de inkâr et, ortadan çık.
Günahlarına ağlıyor musun?
Şahidi yok zannettiğin suçların hiç düşüveriyor mu zihnine ve sen belki bir gecenin karanlığında ya da bir insan yalnızlığında, yine kimse yok sandığında kendine kendini itiraf edebiliyor musun? Ağlıyor musun yaptıklarına? Günahlarına ağlıyor musun?
23 Nisan çocuk Bayramı kutlu olsun içindeki çocuğu öldürmeyenler..
Kocaman adamların oyuncaklarla oynamasını ayıplarlar. Onun için ben oyuncaklarımı bir odaya dolduracağım. Çalışmadığım, işe gitmediğim günler, geceleri oyuncak odama girip kapıyı arkadan kilitleyeceğim; oyuncaklarımla oynarken kimse görmesin de alay etmesin benimle... Tirenlerim olacak bi dolu, kuracağım: Düüüütt!... Çih, çuf, çih, çuff, çihh çufff!..
Milelerim, cicozlarım, cinalilerim, gazozlarım... Renkli balonlarım, düdüklü balonlarım...
Kağıt fenerlerim, fırıldaklarım... Benim memleketimde Büyük Millet Meclisi'nin kuruluşu 23 Nisan Çocuk Bayramı'dır.
Nesin yayınlarıKitabı okudu
22.Bölüm : Kumru Kafese Döndü.
"Uraz! Nisan! Eren! Bulut! Uraz!"
Kendimi kapkaranlık bir ormanın ortasında buldum. Oradan oraya koşuyordum, kollarımı kesen sert ve ince ağaç dallarını umursamadan koşmaya devam ediyordum.
"Uraz! Nisan!"
Avaz avaz bağırtan sesimin yankısı aldığım tek karşılıktı. Ben bağırıyordum ve sesim yalnızca bana dönüyordu.
"Kimse yok mu?"
Tam o an koşar adım uzattığım ayaklarım bir bir büyük bir boşluğa düştü. Boşluğun içinde süzüldüm, küçüldüm ve bağıra bağıra yok oldum.
