Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım,
şimdi yaran yarama denk değil.
Senin gönlün bende dursun
Git, bir zaman durul da gel.
Elbet bir gün yorulursun,
Düşürsünler, kırıl da gel.
Hasılı; yanlış kıyılarda çırpınıyor bu yaşlı deniz
Bu ağır suyu bu ince kum kaldıramıyor..
Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım,
şimdi yaran yarama denk değil.
Senin gönlün bende dursun
Git, bir zaman durul da gel.
Elbet bir gün yorulursun,
Düşürsünler, kırıl da gel.
Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım,
Şimdi yaran yarama denk değil.
Senin gönlün bende dursun
Git, bir zaman durul da gel.
Elbet bir gün yorulursun,
Düşürsünler, kırıl da gel.
Yanlış kıyılarda çırpınıyor bu yaşlı deniz
Bu ağır suyu bu ince kum kaldıramıyor..
Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım, şimdi yaran yarama denk değil.
Senin gönlün bende dursun,
Git, bir zaman durul da gel.
Elbet bir gün yorulursun,
Düşürsünler, kırıl da gel..
Sabahın köründe kalk, işe/okula git. Yorul, kırıl, ömür tüket.
Kendimizi neye göre ayarlıyoruz, aman dikkat!
Günaydın sevgili 1k
Şimdi an gitmek vaktidir. Yalnız ve kimsesiz...
Bu defa yalnızca kendin için git. Olmak istediğin şey için. Pişmanlıkların olacaksa yola çıktığın için olsun.
Boğulacaksan güvendiğin, inandığın, sırtını yasladığın insanların yanında değil, tanımadığın, sana yabancı nehrin sularında boğul.
Kırılacaksan dostane sofralarda değil, yabancı sokaklarda kırıl. Bana inan, bu bedel daha kolay ödenebilir.
Sayfa 30
Madem ki kırık olan, dökülen, perişan olan kurtuluyor, sen de kırıl dökül, perişan ol. Kurtuluş, selamet yokluktadır. Haydi, sen de benlikten, varlıktan kurtul, yokla doğru git.
Sayfa 210 - ÖTÜKEN-4.CİLTKitabı okudu
Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım, şimdi yaran yarama denk değil. Senin gönlün bende dursun Git, bir zaman durul da gel. Elbet bir gün yorulursun, Düşürsünler, kırıl da gel. Yanlış kıyılarda çırpınıyor bu yaşlı deniz Bu ağır suyu bu ince kum kaldıramıyor..
Kırıl git
Ayna !
Kırıl git , bana öyle bakma.
Anla !
İnmem mümkün değil
Ne ilk durakta
Ne son durakta
Sayfa 74
durumun vehametinden kilometrelerce uzaksın, biliyorum. ama ben senin imtihanına sabr, sarıldığın sadr olmak istemiyorum. yanlışlıkla yere dökülen bir bardak su gibi buharlaşmak istiyorum hayatından. beni artık arama. lütfen karşımdaki sandalyeye oturma, yanımdakine asla. sigaranı dudaklarına götürürken bana hikayeni anlatma. duymak istemiyorum
Sayfa 47Kitabı okudu
sigaranı dudaklarına götürürken bana hikayeni anlatma. duymak istemiyorum artık , sana ayırdığım kulaklarimı van gogh'a bağışladım. beni bağışlama. ben seni bağışlamayacağım.
agla, dağıl, kırıl, kır, diledigin kadının koynuna kıvrıl, gecesine
sokul, koynuna dokun. yeter ki benden uzak dur. adresimi
unut, numarami sil. ben galip degilim. hadi sen de yenil.
durumun vehameti gönül menzilinde degil, biliyorum. ama
ben artik hiçbir sirin icinde seni bulamiyorum, hatta aramıyorum, makineye atilan pantolonun cebinde unutulmus bir kağıttaki önemsiz bir cümle gibi silinmek istiyorum hayatından. beni artık sinama. lütfen ellerini cebinden çıkarma,
parmaklarinı asla.
ben yanina gelene kadar başkası
çoktan kaldirmis düstügün yerden seni. kiminsin, neredesin,
umurumda degil. lütfen pisman olma hiçbir sey için, sana ayırdığım hoşgörülerim, anlayışlarım ve alttan alışlarım prizde unutulmus aptal bir ütünün çıkardığı yanginda
kül oldu, rutubetli bir duvarın boyası gibi döküldü sonra.
Şu noktadan sonra durumun hicbir vehameti kalmadi,
bilmiyorum. buzdolabinda kurumus son pasta dilimi
gibi çöpe döktüm bize olan inancimi. bunu artik anla.
ve lütfen, ama gerçekten; git. sana ayırdığım sürenin sonuna geldik.
Git, mutlu olduğun yere git. Artık benim canımı yakma…
“Sevmeyeceksen git, canım yeterince yandı bir de sen yakma.”
Artık bunu demek zorundayız.