1803 yılında Beethoven tarafından bestelenmiş olan Kreutzer Sonat, Beethoven’ın kavuşamadığı aşkı Kontes Giulietta Guicciardi’ye olan hayranlığını ve aşk acısını yansıtır. Şehvet ve tutkuyu taşıyan, erotik ve cinsel arzuları kışkırtan bir yapısı olduğu da inkâr edilemez. Bununla beraber zor bir sonattır bu. Çünkü Beethoven, yeteneğine hayran kaldığı George Bridgetower ile birlikte icra etmek üzere, oldukça kısa bir süre içinde, ona özel olarak bestelemiştir. Fakat Bridgetower’ın Kontes hakkında ileri geri konuşması nedeniyle Beethoven, çok sinirlenerek eserini ona ithaf etmekten vazgeçip, sonatı bir başka keman virtüözü olan Frenchman Rodolphe Kreutzer’e adamıştır. (1) –Başka kaynaklara göre, bu eserin halka daha çekici gelebilmesi için Kreutzer’in isminin bilinen bir isim olması nedeni ile tercih edildiği ve sonatın böylece Kreutzer’e adandığı ifade edilmektedir.- (2) Kreutzer’in oldukça zor olan bu keman ve piyano sonatını hiçbir zaman çalmaması da öyküyü ilginç bir noktaya taşımıştır. Ne var ki eserin öyküsü burada kalmamış, döneminin sanat kalıplarını aşan niteliğiyle, Tolstoy’a esin kaynağı olmaktan da kurtulamamıştır.
Tolstoy’un Kreutzer Sonat’ı ise, Beethoven’ın bestesinden 86 yıl sonra, 1889 yılında yazımı tamamlanıp yayınlanmış ve dönemin pek çok eleştirmeni tarafından sakıncalı ilan edilmiş; Rusya’da sansürlenmiş, Amerika’da ise yasaklanmıştır. Gerekçesi ise, şaşılmasa gerek, toplumu ahlaksızlığa yöneltmesidir…
