En soylu güzellik türü bir anda cezbeden, ateşli ve sarhoş edici saldırılar yapan değildir (kolaylıkla tiksinti uyandırır böylesi). Yavaş yavaş içe işleyen, insanın adeta hiç fark etmeden beraberinde taşıdığı ve rüyasında yeniden karşısına çıkan, ama sonunda uzun süre alçakgönüllülüğü ile yüreğimizi yararak bizi tamamen ele geçiren, gözlerimizi yaşlarla, yüreğimizi özlemle doldurandır
Sayfa 80 - Friedrich Nietzsche, Menschliches, Allzumenschliches I, içinde: Kritis- che Gesamtausgabe, c. IV2, Berlin 1967, s. 145. Türkçesi: Friedrich Nietzsche, İnsanca Pek insanca, çev. Mustafa Tüzel, İş Bankası Yayınları, İstanbul 2015 (3. baskı), s. 117-18.Kitabı okudu