Adım Gantenbein Olsun
Max FrischAdım Gantenbein Olsun Gönderileri
Adım Gantenbein Olsun kitaplarını, Adım Gantenbein Olsun sözleri ve alıntılarını, Adım Gantenbein Olsun yazarlarını, Adım Gantenbein Olsun yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkes, er ya da geç kendi hayatı sandığı bir hikaye yaratır.
Her insan er ya da geç kendi hayatı olduğuna inandığı bir hikaye uydurur.
Bu sene okuduğum en iyi 12 kitap diyecektim...
... ama bazı kitapları listeden atmaya kıyamadım ve 18 oldu. Pek kitap okuyamayan bir insan bile ayda 1 kitap okuyarak listedeki kitaplardan senede 12 kitap okusa, birçok şey kazanmış olur, zira kitapların hepsi birbirinden değerli ve ben onları bir beğeni sırasına koymakta çok zorlandım. Ama bir şekilde koymak durumundaydım ve en çok etkilendiklerimi liste başına koymaya çalıştım. Sene henüz bitmedi ama son iki haftada seçkiye yeni bir kitabın gireceğini düşünmüyorum. 
Damızlık Kızın Öyküsü kitabını hariç tutarsak. Oda 19.cü bonus kitap olarak kabul edilebilir şimdiden.
1. 
Beş Katlı Evin Altıncı Katı
2. 
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
3. 
Draussen vor der Tür und ausgewählte Erzählungen
4. 
Siddhartha
5. 
Kambur
6. 
Aziz Bey Hadisesi
7. 
Mikado’nun Çöpleri
8. 
Benim Rüyalarım Hep Çıkar
9. 
Monsieur Ibrahim und die Blumen des Koran
10. 
Und Nietzsche Weinte
11. 
Mein Name sei Gantenbein
12. 
Godot'yu Beklerken
13. 
Şişmanlayamayan Sumocu
14. 
Ein Eigenes Zimmer
15. 
Das Parfüm
16. 
Açlık
17. 
Die Ethik
18. 
Oblomov
Peki sizin okuduğunuz en iyi kitaplar hangileri bu sene?
Hepimiz sokakta tanımadığımız bir takım insanları belli etmeden izlemiş, incelemiş ve acaba kim olduklarını düşünmüşüzdür. İsmi nedir, ne olabilir, kaç yaşındadır, mesleği, medeni hali, maddi durumu nedir, nerden geliyor ve nereyee gidiyor gibi şeyler üzerinde kafa yormuşuzdur.
Hatta kimi zaman kendimizi onların yerine koyarız; sokağı süpüren adam bizizdir, ya da bütün gün denize karşı duran ve seyyar arabasında kestane satan satıcı vs...
Max Frisch beni 
Andorra kitabından sonra yine yakaladı, ruhumu kollarından tuttu ve bırakmadı.
Kişi bir tecrübe edinir (mesela insanlara güven olmaz) ve ona uygun bir hikaye arar Frisch'e göre. Çünkü yine ona göre, insan hikayesiz tecrübelerle yaşayamaz. Elbise değişir gibi hikaye dener kahramanımız üzerinde. Kah bir kör olup sevgilisiyle mutlu olur, kah onu dünyanın en mutsuz insanı yapar, kah sevgilisinin kocasını aldattığı kişi olur, kah aldatılan koca. Kurgulanan sahneler, içine düşülen kimi zaman düşündürücü, kimi zaman, traji ve/veya komik olaylar, kahramanımızın zihin dünyasında kendisiyle bir ileri bir geri mücadelesi, bunlara tanık olmak, sonra bir başka hayal, bir başka varsayım, bir başka ihtimal...
Çok akıcı, sürükleyici, kimi zaman kafa karıştırıcı ama sizi hiç bırakmayan farklı bir roman...
Kadın erkek ilişkisi üzerinden, olmak istenen - olunan - ve görünen kişi üçlemesi sorunsalına değinen harika bir eser. Bu kadar az tanınması, okunması, anlaşılıp beğenilmesi üzücü eserlerden.
Max Frisch okuma listemde bulunmaktadır.
Keyifli okumalar...
Kadın mucizedir...
Biyolojik fark: bir kadın bir gecede on erkekle birlikte olabilir, ama erkek on kadınla olamaz; onun şehvete ihtiyacı var, kadınsa sadece olmasına izin verebilir şehvete gerek duymadan; bundan dolayı fahişe(lik) mümkündür ama tersinde erkeğinki değil. Kadın, erkeğin kibrinden dolayı oyunculuğa zorlanır, çözülüşünü zevkte oynar, bu gerçekleşmese bile; erkekse hiç kesinlikle bilemez kadında gerçekten neyin olduğunu; kendini ele veren erkektir, kadın değil; bu durum erkeği şüpheci yapar...
Kadın insandır, sevilmeden önce, ve bazen de ondan sonra; ama sevildiği anda bir mucizedir, yani asla baki kalmayacak olan...
Sayfa 208Kitabı okudu
Karısı terk ettikten sonra...
Halılar dürülmüş, kepenkler kapatılmış. Burada yaşamış olan insanlara dair sabit olan şu: bir erkek, bir dişi. Dolapta bluzlar görüyorum, bavula sığmamış olan biraz kadın iç çamaşırı, diğer yanda kravatlar, ceketlerim: dolabın altında ayakkabılarım duruyor, kiminin içinde hala bar var, yoklama için dizilmiş gibi duruyorlar. Tüm kapılar açık; mutfakta musluk damlıyor, yoksa Pompeji'de gibi sessiz ortalık. Hala palto ve şapka ile çömelmiş duruyorum, iki elim pantolon ceplerinde. Pompeji'de gibi: odaları gezebiliyorsunuz, eller pantolun cebinde, burada bir zamanlara nasıl yaşandığını hayal etmeye çalışıyor insan, sıcak küller herşeyi aniden altında bırakmadan önce.
Herşey yerli yerinde, bir tek artık yaşam değil. Çok uzun zaman önce olmuş olamaz. Banyoda hala mavi bornozu asılı. Bilmiyorum, gerçekte ne oldu burada...
Sayfa 198Kitabı okudu
Karısına gelen mektupları okumalı mı bir erkek?
Yeri yağmur değil, çekmece olan mektuplar ağlamaktan sırılsıklam olmuşa benziyordu. Bu durumda yanarlar mıydı ki? Öngörüleceği üzere, açılmamış mektuplar ateşin dokunduğu yerde yanar sadece, ve sonra dururlar işte orada, kenarları kahverengi olmuş kağıt olarak, en iyi ihtimalde tüten ve kül olmak için bükülen, ve Philemon çömelip üflemesi gerekecek, dizleri üzerinde bir kaç kömürleşmemiş kelime kapmak için, onu alakadar etmeyen, bir cümlenin parçaları, dalga geçer boyutta birşey ifade etmeyen, ki (ondan dolayı adam) külleri de deşifre etsin, kelimeler ki, onların manasını çözemediği için beyninde devam yanarak kazınacaklar.
Gerçek anlamda okumadığı için pişman olacak, ve okusa yine pişman olacak.
Sayfa 179Kitabı okudu
Kuyumcuda başını yüzüklerden ve incilerden kaldırınca ürküyor: takı hediye eden (etmek için satın alan) hep yaşlı adamlar. Henüz tramvayda ona yer vermek için kimse kalkmıyor. Ama o günler de gelecek. Henüz yaşlılıktan söz edilemez. Sadece duraksıyor biraz tesadüfen eski bir resmini gördüğünde, bugün artık varolmayan bir yüz.
Sayfa 158Kitabı okudu
Bir insan bir sene yaşayacağına (ömrü kaldığına) inanırsa, en iyi durumda bir sene, bu takdirde şimdiye kadar yaşadığı gibi yaşamaz, öyle dedi Burri.
Sayfa 153Kitabı okudu
Bir Katoliğin günah çıkarması var, hafizasından dinlenmesi için, muhteşem bir olay; diz çöküp suskunluğunu kırıyor, kendini insanın eline vermeden, ve sonra kalkıyor, insanlar arasındaki rolüne bürünüyor, insanlar tarafindan tanınma arzusundan kurtulmuş olarak.
Sayfa 99Kitabı okudu
Hala paltomu çıkarmadım, oturuyorum ve bir gazete okumaya çalışıyorum [...], pipo mu içerek, oysa Cezayir'de (öyle okuyorum) işkence ediliyor -
Budur, vuku bulan.
Tekrar okuduğumda, Cezayir'de olanları, veya başka bir yerde, ve birkaç saniyelik de olsa hayal edebilirsem, ondan başka herşey kayboluyor, ve hayali dayanılmaz oluyor. Ve ben her fiili yapmaya hazır oluyorum. Ama oturuyorum burada, eski bir gazete okuyarak, ve katlanabiliyorum. Fiilsiz... Arabanın yedek parçalarını bekliyorum, benim olmayan arabanın.
Sayfa 23Kitabı okudu
Herkes er ya da geç bir hikaye uydurur, kendi hayat hikayesi sandığı.
Tanıtım sözünden...Kitabı okudu