Daha önce "Raziye"sini okuduğum Melih Cevdet Anday'ın belki de en çok bilinen ve sevilen romanıyla geldim bu kez, Aylaklar.
Bir konakta bir dolu aylak.. O konağın neyle döndüğünü ya da dönmediğini bilen yok, Leman Hanım'dan başka (hatta belki o bile değil(!) )...
Kitap, Sultan II. Abdülhamit'in eczacıbaşısı Şükrü Paşa'dan kalan konakta yaşayan kızı Leman Hanım ve şürekası üzerinden Cumhuriyet'in ilk yıllarının bir panoramasını sunuyor. Hâlâ Osmanlı'yla göbek bağını kesememiş, o şatafatlı yaşayıştan kopamamış bir avuç insan.. Hepsi de kendine has karakterleriyle bir romanın başkahramanı olmaya yeter:) Düşünün ki hepsi bir romanda toplanmış. Leman Hanım'ın burnundan kıl aldırmaz paşa kızı tavırları, Davut Bey'in dünya yıkılsa umurunda olmaz halleri ve hayalperestliği, Dündar Bey'in ağzından düşürmediği ittihatçılığı ve eğlenceli halleri, Şükrü'nün dayanılmaz egosu ve pişkinliği, Muammer'in pasifliği, hele hele de Mürşide'nin deli ve korkutucu tavırları.. Hepsi bir araya gelince mükemmel bir senfoni çıkıyor ortaya:) Melih Cevdet Anday'ın anlatımına hayran kaldım; hem ironik hem de trajikomik..
Ben çok sevdim, çok da eğlendim okurken. Hatta sık sık bu kitabın bir filmi çekilse tam da yeşilçam filmleri tadında olur dedim. Kısacası gönül rahatlığıyla tavsiyemdir
