Herkes, hepimiz bu kadar politize değilken, sen şucusun sen bucusun diyerek birbirimizi bu denli etiketlemezken, meyveler bile daha lezzetli iken dünya nispeten daha güzel bir yerdi. İnsan hep aynı insan, hiç büyük beklentilerim olmadı, çok umutlu biri de sayılmam zaten. Ama bu kadar da kötülük çok değil mi gerçekten:( Hani Yüzüklerin Efendisi'nde Arwen Hanım, Mordor'un gölgesi Orta Dünya üzerine çöktükçe ölüme bir adım daha yaklaşıyordu. Vallahi tam olarak ben de bu kadar kötülüğü kaldıramıyorum, nefes alamıyorum saygıdeğer bir arkadaşımın dediği gibi. İnsanın canını en çok acıtan şeylerden biri de , çok saygı duyduğu, idealize ettiği insanların üç beş kuruşluk menfaat için sağa sola yanlamalari. Her devrin adamı denen tiplerden bahsetmiyorum onlar belli zaten. Ama Mustafa Kutlu, Alev Alatlı, Nuri Pakdil, Mazhar Alanson gibileri de yapınca bunu iyice dermanı kesiliyor insanın. Yaklaşık yedi sekiz senedir okumuyorum Mustafa Kutlu ve türevlerini. Demek ki Bu Böyle değilmiş. Selamlar saygılar...
Mustafa Kutlu' nun okuduğum üçüncü eseri oluyor.
Diğer kitaplarına nazaran bu eseri daha çok derinlik barındırıyordu. 90 Sayfalık bir eser olması çok kolay okunuyor anlamına kesinlikle gelmiyor. 
Bu Böyledir Zengin metaforlar, anlaşılması güç simgeselliklerle bezeni bir kitap. okurken yorulacak, metaforlar kafanızı kurcalayacak. 
