Geçmişi yokluyorum, okuduğum kitapları... Sanırsam ilkez deneme türünde bir eser elime alıp bitiriyorum. Montaigne öncelikle çok farklı bir karakter, ilginç bir zihin dinamiğine ve zekaya sahip biri. Bu devirde yaşasaydı; aşırı marjinal, entellektuel diyebileceğimiz bir portre çizerdi diye düşünüyorum. Çünkü eserde görünen bu açıkçası.
***** Kendini, hayatını bu kadar realist bir bakış açısıyla sunan ilk yazar demesem de, bunlar arasında olan iyi bir yazar diyebilirim. Hayatın anlamını çok iyi sorgulayan ve her konuya dair küçük veya büyük bir fikre sahip olan, bunları akıcı ve yalın bir şekilde anlatan birini gördüm bu eseri okuduğumda. Yazar her düşünceyi, başka düşünürlerin de akıntılarını paylaşarak ortaya koyuyor. Bu da fikirlerini daha sağlam bir zemine oturuyor.
***** Eserde müthiş bir dusuncesel süreç var. Konular eleştiri süzgecinden geçiyor. Yer yer kendi ya da başkalarını yönelik eleştiriler var. Bu da eseri daha çok anlamlı kılıyor gözümde. Her şeyden önce, bütün düşüncelerinin bir felsefi altyapısı olması, kendi toplumunu iyi gözlemlenmesi ve bilâkis kendisini iyi tanıması ve ya kendisini çok iyi bir şekilde yansıtması, eseri gözümde çok büyütüyor, daha değerli kılıyor.
**** Montaigneyi diğer yazarlardan ayıran en önemli nokta, yazarın diğer yazarlara benzememesi. Yani özgün olması. Bence bu otobiyografik eseri herkesin okuması gerek. Hayata ve kendinize dair bir çok şey alabileceğinizi düşünüyorum. En azından kendinizi anlatmaktan, bir şeylerinizi paylaşmaktan daha zevk alacağınız düşünüyorum. İyi okumlar dilerim...
