Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Yorumlar ve İncelemeler
Bu romanin perde arkasından biraz bahsetmek isterim. O zamanlar yakın dostu olan 
Nazım Hikmet Ran, " bırak cingöz Recai gibi şeyler yazmayı da bunu bitir" dedikten sonra bitirilmiş bir romandır dokuzuncu hariciye koğuşu. Sonra Nazım'in " üç kere okudum, otuz kere daha okurum" dediği de bilinir. Buna karşılık Peyami Safa, Nazım'i evrenin en büyük şairi diyerek onore etmiştir Nazım Hikmet'i.
Sonraki gelişmeler iki zıt kutuba ayırıyor eski dostları. Aralarında sert kavgalar başlıyor gazete ve dergi sütunlarında. Özellikle 
Aziz Nesin hatıralarında anlatmış Peyami Safa'nin dönüşünü. Ben de biraz araştırdım, şöyle bir yazı buldum, şuraya ilistireyim.
gazeteduvar.com.tr/kultur-sanat/20...
* Biraz da romanla ilgili bilgiler vereyim **
Bu roman 15 yaşındaki bir gencin erken yaşta yakalandığı hastalığın da etkisiyle yaşadığı yalnızlığı, çaresizliği, buhranlarini ve aynı evde bulunan kıza olan umutsuz aşkını anlatır. Hemen herkes hemfikirdir, harika psikolojik tahlilleri, enfes betimlemeleri ile iyi bir romandır bu roman. Dili biraz ağdalı olsa da çok rahatsız etmez.
Peyami Safa'nin siyasi görüşünden zerre hazzetmem, ama iyi bir roman yazdığını düşünüyorum. Benim ne haddime , Nazım da böyle düşünüyor.
Kısa roman sevenlere tavsiye edilir..
