Uzun süredir bir kitaptan bu kadar etkilenmemiştim. Çoğu yerinde sinirlendiğim, çoğu yerinde sayfaları ıslattığım, bana her duyguyu yaşatan bir kitap oldu Eylül. Kitapları yaşayarak okuyan bir insan olarak bu tarz duygu yüklü kitaplardan çok hoşlanıyorum.
Çok az konusundan bahsedecek olursam evli bir kadın olan Suat ve eşinin kuzeni olan
100.sayfaya gelmeme rağmen kitabı üzülerek yarım bırakmak zorunda kaldım. Yayınını beğenmedim o yüzden yarım bıraktım. İş bankası yayınını alıp yeniden başlayacağım. Kitabın sürükleyiciliği çok iyiydi.
EylülMehmet Rauf · Turkuvaz Kitap · 201939,6bin okunma
Mehmet Rauf'un kalemini çok beğendim, su gibi akıp gidiyor. Eylül'ün konusu diğer Türk Klasikleri ile benzer, sıradışı bir şey anlatmıyor ama bence kelime seçimleriyle, cümleyi kuruş biçimiyle öne çıkıyor. Elde tutulur şeylerin anlatılmadığı sayfalarda bile sıkılmıyorsunuz, o kadar hafif ve kendini okutan bir anlatımı var ki, bu kitap
Uzun zamandır edebiyat okuyan biriydim ve artık yoğun insan ruhu anlatımları, ilişkilerin karmaşık doğası beni boğmaya başlamıştı. Ben de uzunca bir süre edebi eserlerden uzak durmaya ancak bunu son bir kitapla uygulamaya karar verdim. Okulda hepimize ezberletilen Türk Edebiyatının ilk psikolojik romanı kabul edilmiş Eylül kitabını okumaya
Aman Allah'ım o ne ızdıraptı.
İlk psikolojik roman psikolojimi mahvetti.
170li sayfalarda aşkın ilanı, 300lü sayfalarda ayrılık ve son sayfada ölüm.
Bu neydi ya...
Yani klasik bir romana özellikle kelimelerle ruh halini o duygu ortamını anlatan Mehmet Rauf'a böyle bir inceleme yazmak hakaret olur. O yüzden ben sadece "okudum-hissettim" diyerek yorumumu bitiriyorum.
EylülMehmet Rauf · Turkuvaz Kitap · 201939,6bin okunma
Olaydan ziyade durum ve psikoloji ağırlıklı bir kitap olduğu için yavaş ilerledi. Fakat anlatılan aşk, onu işleyiş, kurgusu ve finaliyle etkilendiğim ve tavsiye edebileceğim bir kitap.
İlk psikolojik roman Mehmet Rauf'un Eylül romanıdır. Bu naçizane genel kültür bilgisini alın ne yaparsanız yapın :)
Kitabın başlarında biraz yavaş ilerleme söz konusu ve bu durum sizi sıkabilir. İlerleyen sayfalar daha akıcı ve derin. Nihayetinde kitabı kapattığınızda iyi ki okumuşum diyebileceğiniz bir eser şüpheniz olmasın.
Keyifli okumalar diler, böyle güzel bir mecrayı bizlere sunduğu için 1K ekibine teşekkür ederim.
Servet-i Fünun Dönemi romancısı Mehmet Rauf'un eseri olan "Eylül", edebiyatçılarımız tarafından edebiyat tarihimizin ilk "Ruh çözümlemesi " kitabı olarak kabul edildiğinden "İlk Psikolojik Roman" olarak ta kabul edilir.
Evli bayan ile bekar bir erkek arasındaki yasak aşkın anlatıldığı romanda, kişi sayısı ve yaşanan olaylar oldukça az. Dil yazıldığı dönem göze alındığında akıcı ve sade denilebilir. Yazarın Eylül ayı ile ilgili betimlemeleri ( #57192616 ) eylülü hüzün ve ayrılık ayı olarak gören şair ve yazarlara esin kaynağı olmuş olabilir mi acaba?
İyi okumalar
EylülMehmet Rauf · Bordo Siyah Yayınları · 201839,6bin okunma
"İlk psikolojik roman", yazarlarımızın kaleminin bu kadar yetenekli olması ne muhteşem, okurken gerçekten hayranlık duydum, karakterlerin içsel dünyasını, hesaplaşmalarını, çatışmalarını hem psikolojik hem sade, akıcı anlatması gerçekten takdir edilesi. Olay Suat-Süreyya-Necib üçlüsü ettafında geçiyor genelde. Bir de arada bir dahil olan
Lise tâlebesi iken o yıllarda edebiyat öğretmenlerimiz bize dönem ödevi verirdi.Ne okuyacağımı bilmeden o dönem âlakası yok ama Alpay 'ın "Eylül de Gel"şarkısının etkisinde iken sırf başlığın etkilenerek içeriğinden bihaber aldığım bu kitabı uykusuz geceler geçirerek bir nefeste okuduğumu söyleyebilirim.
Romanda Suad'ın kocası Süreyya
Bu kitabın hep çok abartıldığını düşündüğüm için yıllarca okumaya hiç yönelmedim.
Galiba okumam için en doğru zamanın gelmesi gerekiyordu..Eylül ayının son günlerinde okuduğum bu kitap beni oldukça etkiledi.
Suat ile Süreyya evli ve mutlu bir çifttir . Yaz geldiğinde Boğaziçi'nde bir yalıya yerleşen bu çift uzun zamandır istedikleri sakin
Evvela eski yazarlarımızı okumaktan çok keyif aldığımı dile getirmek isterim. Zira kitabın arka kısmındaki sözlükte 1300 civarı kelimenin açıklaması olduğunu belirteyim. Bu bize neyi gösteriyor peki, ne kadar az kelime ile okuyup yazdığımızı, yaşadığımızı gösteriyor. Bu bakımdan kendimizi fakir addetmemizde bir beis görmüyorum. Bu durumun düşünüş
