Kırmızı ve Siyah, aşkın romanıdır. Romanda; aşka, siyah bir giysi giydirilir ve tahripkar, iç çekişlerle kendi gerçeğini yaşar. Bu bir arayıştır; insan bu arayışta kendisini bulduğu yerden daha başka bir yere taşır: “Aşk, eşitliği aramaz, onu kendisi yaratır.” Yine de aşkın yaşanmasına neden olan o çamurlu yollar, o dolambaçlı ilişkiler, duraksamalar yaşanan heyecanlardır aslında aşkı aşk yapan. Ne diyordu Shakespeare, Fırtına adlı dramında: “Cümbüşleri fazla sınırlamayın; en güçlü yeminleri kandaki ateş, bir samanmış gibi yakar.” Stendhal, eserinin vücut bulduğu toplumda yaşayan kadın olgusunun sosyal durumunu da şöyle ifade eder: “XIX. Yüzyılda, bir adam karısını herkesin önünde ettiği hakaretlerle, ona toplumun bütün kapılarını kapamak suretiyle öldürür”. Aşk böyle bir toplumda ölümle özdeşleştirilebilir. Madame de Rênal’in Julien’in kolları arasına atılıp şöyle söylemesi: “Ah, ölmek, senin kollarının arasında can vermek!…”) bu, anlatmaya çalıştığımız durumun somut kanıtlarından biridir.
Stendhal 
Kırmızı ve Siyah eseri 530 sayfadan oluşmaktadır. Eserin konusu, 1827'de ölüm cezasına çarptırılan papaz okulu öğrencisi Berthet'in davasından alınmıştır. Eserin kahramanı Julien Sorel, bir halk çocuğu, kereste fabrikası sahibinin oğlu olan, hırslı bir genç adamdır. Franche-Comté'de küçük bir kasaba olan
