Korkaktık. Korkaktık işte... Halbuki ne kadar basitti kelimeler ne kadar ölümcül olduklarını düşünüyorduk yan yana geldiklerinde... Birine "Ya ben seni seni özledim, neler yapıyorsun?" demek bile zordu.
“Kalbimden geçen hiçbir cümle dilime gelene kadar sağ kalmıyordu, her birini katlediyordum. Sanki elimde bir bıçak vardı ve ben konuşmamayı seçtiğim her saniye onu biliyordum.”
Korkaktık. Korkaktık işte... Halbuki ne kadar basitti kelimeler ne kadar ölümcül olduklarını düşünüyorduk yan yana geldiklerinde... Birine "Ya ben seni seni özledim, neler yapıyorsun?" demek bile zordu.
Bu dünyadaki en kötü his ne biliyor musun?
Birini kaybetmek.
Çünkü dönüşü yok.
İkinci kötü şey ise, geç kalmak.
Mayın tarlasına, sırf patlayabilir bir tanesi diye adım atmamak; karşıya geçmek için, için içini yerken.