Eser, Türklerin Ergenekon'a göçmesini ve bu göç öncesi yaşadıkları "darboğaz"ın, soykırımın muhtemel nedenleri üzerinde kurgulanmıştır. Yazar, tarihçi kimliğiyle Ergenekon öncesinde "karanlık"ta kalmış olayların belirsiz taraflarını mantıklı bir şekilde örmüştür. Yazar, tarih alanındaki yetkinliğinim yanı sıra edebî üslubuyla da dikkatimi çekmiş ve edebî iletileri içe dokunmuştur.
Arkadaşlık, hakkından feragat etme, daima barışı koruma ve yaşatma, her zaman önceliği millet ve yurda verme, şahsi ihtirasları bir kenara bırakma gibi erdemlerin, özelliklerin öne çıkarıldığı, değerli bir eser meydana çıkmış. Ülkeyi yönetenlerin ve şakşakçılarının kendi çıkarları uğruna iç ve dış politikada liyakatsiz ve hâince iş görmeleri sonucu milletin ve devletin yok olma eşiğine gelebileceği anlatılmıştır. Çocukların -büyükler sustursa da- çoğu zamam büyüklerden daha dürüst ve akıllı oldukları, milleti uçurumdan yeni nesillerin kurtarabileceği vurgulanmıştır.
Ayrıca yazar, daha önce tanık olmadığım bir şekilde eseri oluşturmuştur. Herhangi bir anlatıcının olmadığı, romandaki kişilerin sadece kendi aralarındaki diyaloglarla kurulduğu bir eser ortaya konulmuştur.
