- Hiç mi, hiç mi mutluluk tatmadın?
+ Hayır… sadece neşeliydim. Sen bana daima iyi davrandın. Ama bizim yuvamız çocukların oyun odasından farklı değildi. Burada ben senin için büyük bir bebektim, aynı babamın evinde onun küçük bebeği olmam gibi. Bizim çocuklarımız da bir kere daha benim bebeklerimdi. Benimle oynadığında, ben çocukların aldığı zevki alıyordum, aynen benim onları sevdiğimde aldıkları zevk gibi. İşte bizim evliliğimiz buydu Torvald.