~~ŞİDDETİN SESLERİNE TEPKİSİZ KALAN KOMŞULAR MÜZİK SESİNE TEPKİ GÖSTERİRLER ...
İnsan soyu
İletkenliğiyle ünlüdür öteki türler arasında
İki insan
Başka hiçbir yaratıkta olmayan
Geçirgen bağın başlatıcısıdır
Anneler ve babalar
Oğullar, kızlar, hısımlar
Komşular, hemşeriler, yurttaşlar
Hangileri arasından seçilirse seçilsin
İki insan bir araya gelince
O geçirgen bağa bir ilmek atar
Bazen fiyonk olur arada
Bazen her şey düğümlenir
Yine de sonuna kadar
Bu bağın götürdüğü
Yere kadar gitmez
İnsanlar
Dostluğa, kandaşlığa, aşka evet
Evet ama nereye kadar?
Sayfa 97Kitabı okudu
Gelgelelim, kadın geri döndü ve adam her pazar sanki hiçbir şey olmamış gibi vaaz vermeye devam etti, insanlara, hastalara ziyarete giderek ve kilise hakkında konuşarak. Ama karısı bir daha kiliseye gelmedi ve kadınlar ona ziyarete gitmeyi, papaz evine uğramayı kestiler. Ve iki yandaki komşular bile artık kadını evinde görmez oldular. Ve çok geçmeden sanki hiç orada olmadığına, papazın bir karısı bile olmadığına karar vermiş gibi. Ve o her pazar onlara vaaz vererek, artık kadının akrabalarına gittiğini bile söylemeyerek Belki buna sevinmişti, diye düşündü kasabalı. Belki sevinmişti artık yalan söylemek zorunda olmadığına.
Onun için kimse kadını görmedi trene binerken cuma günü ya da belki cumartesiydi, aynı gün. Pazar sabahının gazetesiydi gördükleri, cumartesi gecesi Memphis'te bir otelin penceresinden atladığını ya da düştüğünü söyleyen ve öldüğünü. Odada yanında bir erkek vardı. Tutuklandı. Sarhoştu.
Sayfa 64 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu
İnsanlar, saygı duyulmaktansa, kıskanılmayı arzulamaktadırlar. Geçtiğimiz yıllarda izleyiciye sunulan bir reklam "Komşuna fark atacaksın" diyordu. Burada şehir hayatının bilinçaltını okumak mümkündür: Komşular, birlikte esenlik içinde yaşamak için değil, yarışmak içindir. Ve onlar geçildiği ölçüde biz başarılıyız demektir.
Sayfa 86 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Komşular başkalarının işine karışmasalar olmaz mı, anlayamıyorum," deyip duruyordu.
Sayfa 259 - 3.basım: Mart 2020, İstanbul| Çeviri: Nihal YeğinobalıKitabı okuyor
Hıdrellez akşamı tüm komşular bahçede toplandılar. Ben çığlıkları duyunca evden koşarak çıktım. Ateşi gören çığlığı koyveriyordu. Hıdrellez akşamı annem öyle bir ateş yakmıştı ki apartmanın ikinci katında kadar çıkıyordu alevler. Ateş yakmamış ateşi bulmuştu sanki. Kadının içinde bir kundakçı varmış meğer.
... Ateşin diğer tarafına geçen herkeste tavuk tüyü yanığı gibi bir koku vardı. Herkes tütsüleniyordu, kol bacak kılları yananlar iyi yırttı sayılırdı. Kaşı yanan vardı. Bir nevi ilkel epilasyon merkezi kurmuştu annem.
Sayfa 193Kitabı okudu
Ne oldu, komşular neden artık kapıları açmıyor. Bütün babalarım demek artık başkalarını seviyor. Bir tanecik annem toprak altında acısından çürüyor.
Kilisenin kulesine lanet olsun. Caminin kubbesi yere batsın. Bütün tanrılar bana düşman.
Sokrates elli yaşına geldiğinde Xanthippe ile evlendi. Şoven tarihçiler Xanthippe’yi “huysuz bir karı” olarak tasvir ederler, ancak Sokrates’le geçirilen bir hayat gerçekten de kolay olmasa gerekti. Zamanını sokaklarda insanlarla tartışarak geçiren, eve bir kuruş dahi para getirmeyen, arkadaşlarıyla sürekli içmeye gittiği için (hala züğürt bir şekilde) evine düzensiz saatlerde gelen ve tüm filozoflar gibi komşular tarafından alay konusu olan bir insanla birlikte yaşadığınızı düşünün.
Ruhu kendiliğinden etkileyen huzur dolu mekanlar vardır. Loş bir sokak, kendi halinde komşular.
