" Şu dünyada acı çekmek dışında her şeyi anlayışla karşılayabilirim, dedi.Acı çekmeyi anlayabilmem mümkün değil.Acı çekmek kötüdür, çirkindir, karanlıktır.Çağımızın acıya duyduğu sempatide hastalıklı bir şeyler var.İnsan yaşamının renklerine, güzelliğine, coşkusuna sempati duymalı.Hayata dair yaralardan ne kadar az bahsedersek o kadar iyi."
"Değil mi ki, yaşam denilen şey, acıların birbirini kovalamasından başka bir şey değildi ve insan ancak acı çekerken anlardı yaşamakta olduğunu. Yoksa, mutluyken ölmeyi kim isterdi? Ancak acı çekenler ölmek isterlerdi. Çünkü ancak onlar yaşadıklarının bilinci içinde olurlardı."
"Yaşamanın ereği, acıların üstüne çıkmaktır. Yaşamanın güzelliği, kimseye yaslanmadan, tek başına, unutuluşlar içinde acı çekmek, varoluşun sancısını duymaktır, hiç uyuşmadan. Sonuna kadar."