Bilirsiniz, büyükler, çocuklardan gizlediklerini sanırlar ama aslında çocuklar her şeyi duyarlar ve her şeyi öğrenirler.
Sayfa 35 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Bir çocuk sana bir şey sorduğunda doğru yanıt vermelisin.Bir öykü uydurmamalısın.Çocuklar çocuk gibi davranır ama lafı dolandırdığını yetişkinlerden daha çabuk anlarlar ve lafın dolandırılması kafalarını karıştırır.
Çocuklar boyama kitabı değildir!
Birçok ana baba çocukları hakkında yanılıyor. Çünkü aldıkları kararların çocuklar için en uygun kararlar olduğuna inanıyorlar.
Sayfa 167 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüm etrafımda kol gezerken, uzun zamandır hayattayım, hayatın bitişiyle tanışmak istemiyorum. Elbette birgün hayatın sonuyla yüzleşmek zorunda kalacağım. Ama bunun bir önemi yok. Asıl mühimi benim ölümümün ya da yaşamımın, başkalarının hayatını nasıl etkilemiş olacağı...
“Yetişkinlerin çocuklara yaptıkları haksızlıkları, hataları görebilirsin. Yine de yüzlerine vurma. İnanmazlar. Çocuksun, görmezden gel. Bırak kendilerini dünyanın en zeki insanları sansınlar…”
Sayfa 84Kitabı okudu
Çocuk kalbi affeder ama asla unutmaz!
Sayfa 200Kitabı okudu
- Bobannem tuz ruhu istiyoo
+ Bunu bobannene ver, şimdilik tuzu alsın, ruhunu arkadan gönderirim.
Sayfa 94Kitabı okudu
2. Madde
Yetişkinlere fikir verme. Onlar her şeyin en iyisini bilir. Karışma işlerine. Gün gelir meyveli soda en çok satan içeceklerden biri olur, o zaman senin değerini anlarlar.
Sayfa 40Kitabı okudu
5. MADDE
Yetişkinler çocukları başlarından savmak için laf değiştirirler. Uzatma, ikna ol. Onlarla yarışamazsın.
Sayfa 60Kitabı okudu
Anlamak değer vermektir.
○İşitilen ve takdir edilen bir çocuğun bir bütün olarak büyüme şansı daha fazladır.
Çok doğru.
Büyükler birtakım masallar anlatıyorlar ve çocukların her anlattıklarına inandıklarını düşünüyorlar.
ZezéKitabı okudu
1. Madde
Yetişkinlerin çocuklara yaptıkları haksızlıkları, hataları görebilirsin. Yine de yüzlerine vurma. İnanmazlar. Çocuksun , görmezden gel. Bırak kendilerini dünyanın en zeki insanları sansınlar...
Sayfa 21Kitabı okudu
10. VE SON MADDE
Belki de haklılar. Onlar yetişkin ve ben çocuğum. Benim hiçbir şey bilmediğimi sanıyorlar. Hiçbir şeye üzülmediğimi, işimin gücümün yaramazlık olduğunu sanıyorlar. Bir gün onlara çok yanıldıklarını göstereceğim. Bunun için okumam lazım. Okuyacağım, sınıf birincisi, hatta okul birincisi olacağım. Üniversiteye de giderim. Hepsinin ağzı açıkta kalır. Görür onlar... Hani hep bana '' Sen kime çektin '' diye çemkirip duruyorlar ya... İşte o gün sıraya girecekler, ''Bana çektin, aynı bensin, bana çok benziyorsun'' diyecekler. Bugün ''bıktım senden '' diyenler, o gün benim için ağlayacaklar... Göreceksin...
Şimdilik hoşça kal defterim.
Bunlarla vakit kaybedemem, çok işim var, daha büyüyüp adam olacağım...
Sayfa 196Kitabı okudu