Allah! Ömrün yolları nə daşlı-kəsəklidi,
Addımbaşı yolumda qar gördüm, şaxta gördüm.
Sinələrin altına diqqət ilə baxanda,
Çoxlarının qəlbini daş gördüm, taxta gördüm.
İnsan sınır, alçalır sərt ehtiyac olanda,
Şah olur, fərman verir başında tac olanda.
Dünyanın zillətini lüt, yoxsul, ac olanda,
Dünyanın ləzzətini mədəsi toxda gördüm.
Od özümün olsa da, özgələr isindilər,
Həyalılar susdular, həyasızlar dindilər.
Yalançılar doğrunu heyvan kimi mindilər,
Haqqın belində palan, başında noxta gördüm.
Yasım yas üstə gəldi, toyumu çaldıranda,
Düşmən gəlib başımı ayağa saldıranda,
"Haqqımı verin" deyib səsimi qaldıranda,
Yolların sinəsində qanımı laxta gördüm.
Hər adamın ürəyi el yolunda şam deyil,
Bütöv gördüklərim də bütöv deyil, tam deyil,
Dünyaya gələnlərın hamısı adam deyil,
İnsanın azını saf, çoxunu saxta gördüm.