Hayal kırıklığı olmaksızın bir şeyleri kendi başına yapabileceğini keşfedemezsin. Biz insanlar çatışmalarla gelişiriz.
Keder bizim en iyi öğretmenimizdir. İnsan bir gözyaşının ardından, bir teleskopla görebileceğinden çok daha ötesini görür.
Di vir de çiyayên biheybet hebûn. Riya me di nav van çiyayan re derbas dibû. Min cara ewil, li vir çiyayî dîtin. Ew wek wan çiyayan bûn. biheybet, jixwebawer, çavnetirsiyayî bûn.
Pirtûk qala fermana 73. ya li hemberî Ezîdîyan dike. Nivîskar ji çavên malbatekê vê fermana ku bi destê hovên DAIŞ'ê pêk hatî vedibêje. Xiyanet, şer, destdirêjî, kûştin, penaberî, tîbûn, birçîbûn û di dawiya van jan û kîretiyan de; hatina 12 şervan û cangoriyên dilsoz, tekoşîna wan û hevalê wan ya li hemberî qirkirinê, rizgarkirina gelên êzîdî û Êzdîxanê, ji nû ve xwe saz kirin, xwenasîn, avakirina hêza cewherî û pergala ji nû ve xwe rêxistin kirinê hûnê kîte kîte hîs bikin û bijîn. Dema min pirtûk dixwend car caran dilê min teng dibû û çavên min tîje dibûn û carinan jî ez ji nişka ve dibişirîm û aram dibûm. Belê bi çavên malbatekê tê vegotin ev bûyer. Zarokek di dema revê de ji malbatê qût dibe û wenda dibe, yek xwe li deryayê dixe dihilpekê ewropa, yek tevlî meş-çalakî û semîneran dibe, yek dibe şervanê axa xwe û di vê oxirê de tevlî karwanên şehîdan dibe, yek jê jî dibê alîgirê vê rêxistina pîroz xazî dibe. Jiyana her yekî ji wan ji bo me tijî ders û serpêhatî ye. Hûn ê fehm bikin bê çima beşek ji gelên êzîdî dibêjin em ne kurd in. Hûn ê bibînin ku hin kesên dibêjin kurd û Kurdistan bê çi derewkar in di dozê de û çawa gelê xwe bi komkujiyan re rû bi rû dihêlin. Hûn ê fedaîyên rasteqîn binasin ji nêz de. Ev bi rastî jî Vejîna Çilmêran e. Fermo, bixwînin...
"Cumhuriyet zayıf ve bitap düşmüş bir halde." Gözlerimi kıstım. "Ama burası hâlâ sizin ülkeniz. Onun için savaşın. Burası sizin vatanınız, onların değil."