Hasta insanlar kadar sağlıklı insanların beyinlerinde de eski korkular hâlâ yaşıyordu....
Korkular, aslında bizi yaratılışımızın amacını bulmaya götüren kapılardır.
Ama alışkanlıklar mantığı daima yener, bir de korkular.
Sayfa 80Kitabı okudu
Bazı şeylerin cevabı gibi ak ya da kara diye açıklanamaz insan.
Ruhunun her hücresinde ayrı bir his, birbirine tezat temenniler, umutlar, korkular, kaygılar saklar.Bunun içindir ki her ruh küfürle imanı, cennetle cehennemi güzelle çirkini yan yana taşır.Mesele insanın ikisinin arasında otururken hangisine gönül verdiğidir.
Sayfa 64Kitabı okuyor
İnsan kalbinin içinde ne olduğunu bilmiyorum.
Kendi adıma yeterince kalp gördüm aslında; hatta elimde bile tuttum. Kimi genç ve güçlüydü, kimiyse eskimiş, yıpranmış, tıkanmış... Çoğunun, üzerine mermi veya bıçakla açılan küçük deliklerden koca bir hayat akıp gitmişti. Bazılarının durmasınaysa zehir veya korku sebep olmuştu. Birkaç tanesi patlayarak binlerce küçük parçaya ayrılmış veya korkunç bir travmayla lime lime edilmişti. Neticede hepsi ölmüştü.
Yine de bu kalplerin içinde ne olduğunu hiçbir zaman gerçekten bilemedim, hiçbir zaman da bilemeyeceğim. Ben onları görene kadar içlerinde barındırmış olabilecekleri hayaller, umutlar, korkular, hayaletler veya tanrılar, utanç, pişmanlıklar, öfke ve sevgi çoktan tükenmiş oluyor. Yaşam, yani ruh, çoktan akıp gitmiş oluyor.
Geriye sadece kanıtlar kalıyor.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Filler ve karıncalar...
"O kadar ağır işler yükleyeceğiz ki onlara, düşünecek bir anlık bile zamanları olmayacak. Bu karıncalara hiçbir zaman başlarını bile kaşıyacak bir süre tanımayacağız. Hep iş, hep çalışma, hep açlık, hep yoksulluk, hep gelecek korkusu içinde olacaklar. Bu korkular onları kör, sağır, sersem, beyinlerini işlemez yapacak. İnsanfiller, insankarıncalara hep bunu yaparlar."
Sayfa 165 - YKY Yayınları 44. BaskıKitabı okudu
Ben de baktim..
Dimdik bakıyorum ona. Bu, varlığı ile beni titretmiş, bana korkular ve acılar denizinde yüzme kursu hediye etmiş bu adama..
Sayfa 329Kitabı okudu
_ Bazı korkular bizi güvende tutar. O korkular sayesinde elimizi ateşe değdirmeyiz.
Sayfa 7 - TİMAŞ ÇOCUK, 1. Basım
Aşk
Aşk aşılmaz bir ırmak, basılmaz bir yangın, varılmaz bir memleketti; kahramanlar gibi uğraşmak, ezilip erimek, inim inim inlemek, ölümler geçirmek lazımdı. O zaman aşk yasak bir mal gibi, barut ve zehir gibi, gizli kapaklı, elden ele, fisıldaya, söyleşe, bin zorlukla satılırdı. Uzun uzun beklemek, özlemek, korkular, ürpermeler geçirmek icap ederdi. Şimdi diş firçası alır gibi camekânda seçiyor, şöyle elimizle bir yokluyor, çantamıza atıyoruz; yarın bir başkası, öbür gün daha serti, yahut daha yumuşağı.. Çesit çeşit, mebzul ve zahmetsiz!
Sayfa 42Kitabı okuyor
