Hepsi birbirinden bağımsız on bir müthiş polisiye öykü.
Değerli yazarımız 
Funda Menekşe' nin ikinci öykü kitabı. Temiz anlatımı ve akıcı diliyle sayfalar akıp gitti. En sevdiğim hikaye; Mercedes, Audi ve Maserati oldu. Bu hikayenin sonu bana Hercule Poirot'yu hatırlattı.
Polisiye öykü severler mutlaka okuyun.
Ne Kolera Ne Korona
Bu kitabı sevemediğim için üzülüyorum çünkü Marquez okumayı çok severim.
Bu ne tam olarak bir aşk romanı ne de kolera... Adı biraz aldatıcı diyebilirim. :) Aslında bir bekleyiş ve sabır romanı. Uzun uzun bir aşk üçgeninin üç ayrı öğesinin yaşam çizgisini okuyoruz. Yaşamları da çok heyecan verici diyemem.
Yer yer Marquez'den başka hiç kimse bir aşkı, bir alışkanlığı, yaşam ve ölüm serüvenini böyle muazzam anlatamazdı diye içimden geçirsem bile kitapta ne olduğunu bulamadığım bir eksiklik vardı.
Aslında pek çok şeye tadımlık dokunmuş ama bütünde (üst metin mi oluyor?) kurduğu bağ beni sıktı. Hatta onca bekleyişten sonra olması beklenen finalde olduğunda bile garip bir yerde bitiyor roman.
Bu beklentinin yüksek merak içermesi, beklenen gerçekleştiğinde ise pek hayal edilen gibi olmaması belki de gerçek hayatta da böyle olabildiği için böyle yazılmıştır. Belki de ben böyle bir yorum getirmek istemişimdir.
Sonuç olarak 
Yüzyıllık Yalnızlık, 
Kırmızı Pazartesi gibi keyfi yüksek bir kitap beklentisi ile okumaya başlamayın. Sabır isteyen, yer yer çok sıkıcı olabilen bir kitap.
