“Anladım ki;Allah insanların birbirinden ayrı değil,tek vücut halinde yaşamalarını istediğinden ,herbirine kendi ihtiyaçlarını değil,herbirine hepsi için ilham olan şeyleri ilham ediyor...”
Kitabı incelemeye bu yazıyla başlamak istiyorum.Çok etkileyici bir kitapti.İnsanoğlunun doymaz bilmezligi,elinin uzandığına değilde gözünün ulaşabildiğini istemesi,Hayatından hiç bir şekilde memnun olamaması bir çok kez vurgulanmış bir kitap.Aslinda bu kitabı okuduktan sonra ne ile yaşadığımızı anlıyoruz.Bizim sevgiyle yetismemizle gerekirken,kalbimizin ekmeğini yememiz gerekirken,biz kin öfke ile büyüyoruz.Unutmayin insan sevgi ile büyür.Hiç kimse mal ile büyümez.Sevginin yetişemediği her yer yaprak döküyor.Bahar'ı güneşi görmek zor.Bu kitabı herkese tavsiye ederim.En azından bir nebze olsa kendimizi düzeltmeye çalışıyorsak,ilk önce kalbimizi ve sevgimizi iyileştirmek olmalı.Şifa olun.
“Anladim ki , insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşatan tek şey sevgidir.Kim severse, Allah'a yaklaşır;Allah da ona yaklaşır.çünkü o sevgiyi yaratandır!”
Bu sözcüklerle de bitirmek istedim.Sevin ve sevilin.