" Yapmayın İmparatorum," dedi kararlı bir sesle. "Kaçmayın. Kurtuluş için tek yol olsa bile bunu yapmayın. Kuşkusuz, hepimiz bir gün öleceğiz. Önemli olan ölmek değil, şerefle anılmaktadır. Kaçışınız, size ölüm kadar şeref getirmeyecektir. Lütfen gitmeyin. Bana gelince, bu erguvan renkli pelerinimden daha güzel bir kefen düşünemiyorum kendime..."
Sayfa 363Kitabı okudu
Lütfen gitmeyin, ben yalnızlıkla dost olmaktan yoruldum...
Sayfa 7
Lütfen kitabı elinizden bırakıp bunun peşinden gitmeyin, çalışmamız gerekiyor.
"Gitmeyin, yalvarırım o savaşa gitmeyin."
"Amelia sen iyi misin?"
"Saçmalığımı düşünebilirsiniz ama eğer oraya giderseniz çok kötü şeyler olacak."
"Yine fal mı baktın sen?"
"Tanrılarla konuştum diyebiliriz."
"Merak etme bir şey olmayacak."
"Olacak lütfen gitmeyin."
"Gitmem gerekiyor."
"O zaman bana bir söz verin. Ne yediğinize çok dikkat edin. Her zaman kardeşlerinizin yanında uyuyun ve çatışmanın olduğu yerlerden uzak durmaya çalışın."
"Peki."
Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Sahip olamayacağımız şeyleri istiyoruz. Belli bir anı, sesi, duyguyu yeniden yaşamanın yollarını arıyoruz.
Lütfen sonsuza dek kalın, diyorum tanıdığım şeylere. Gitmeyin.
Haşmetmeap
TERZİ ÇIRAGI
Efendimiz, biz çıraklara biraz bahşiş verin lütfen.
MÖSYÖ JOURDAIN
Siz bana ne dediniz?
TERZİ ÇIRAGI
Efendimiz.
MÖSYÖ JOURDAIN
"Efendimiz!" Asilzadeler gibi giyinmek budur işte. Burjuva gibi giyinen adama asla "efendimiz" demezler. Buyurun alın, bu "efendimiz" dediğiniz için.
TERZİ ÇIRAGI
Monsenyör; size minnettarız.
MÖSYÖ JOURDAIN
"Monsenyör!" Oh! Oh! Oh! "Monsenyör!" Durun dostum, durun: Bu "monsenyör" de bir şeyler verilmesini hak ediyor. Az laf mı "monsenyör!" Alın bakalım, "monsenyör"ünüz size bunları veriyor.
TERZİ ÇIRAGI
Monsenyör; hepimiz siz haşmetmeapları şerefine içeceğiz.
MÖSYÖ JOURDAIN
"Haşmetmeap!" Oh! Oh! Oh! Durun, durun, gitmeyin! Ben mi? Demek Haşmetmeap!"
(Kendi kendine.) Adam işi "majesteleri"ne kadar götürürse bende beş para bırakmayacak yahu!
(Yüksek sesle.) İşte buyurun, bu da "haşmetim" için.
Sayfa 32
Çocuklarımı çocuk halleriyle görmek İstiyorum. Küçücük eller, çevik ayaklar. Her şey değişiyor.
Oğlan büyüdü, baba öldü, kız benden uzun, kötü bir rüyadan dolayı ağlıyor. Lütfen sonsuza dek kalın, diyorum tanıdığım şeylere. Gitmeyin. Büyümeyin.
"Lütfen gitmeyin Miss Virginia," diye haykırdı Hortlak. "Çok yalnızım ve çok mutsuzum ve gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Uyumaya çalışıyorum ama yapamıyorum."
"Bu gerçekten saçma! Sadece yatağa yatacaksın ve mumu üfleyeceksin."
"Abilerin," dedi Edan, tepemizde süzülen iki ruhu işaret ederek. Beni bekliyorlardı.
Havaya sıçradım. "Gitmeyin. Savaş henüz bitmedi."
"Bizimki bitti," dedi Finlei usulca. "Amana bu seferlik çağrına kulak vermemize izin verdi ama sana tekrar yardım edemeyiz, kardeşim."
"Lütfen. Siz giderseniz ben..."
"Bizi unutur musun?" Sendo başını iki yana salladı. "Unutmayacaksın."
"İnsan bizim gibi unutulmaz iki abiyi nasıl unutabilir ki?" diye takıldı Finlei. Sonra yüzündeki ifade ciddileşti. "Keton'a benim yerime bir yumruk at. Çok sert olsun. Ona yapmamasını söylediğimiz hâlde peşimizden savaşa geldiği için. Babama da onu çok özlediğimizi söyle."
Sesindeki çatlamayı duyunca kalbim patlayacak gibi oldu. Kalın, diye yalvarmak istedim onlara bir kez daha ama kalamayacaklarını biliyordum. Boğazım şişti. Konuşmak canımı yaktı. "Söylerim."
"Her zaman rüzgârı yakala, kardeşim."
"Tamam," diye fısıldadım.
Sayfa 297Kitabı okudu
"Sahip olamayacağımız şeyleri istiyoruz. Belli bir anı, sesi, duyguyu yeniden yaşamanın yollarını arıyoruz. Annemin sesini duymak istiyorum. Çocuklarımı çocuk halleriyle görmek istiyorum. Küçücük eller, çevik ayaklar. Her şey değişiyor. Oğlan büyüdü, baba öldü, kız benden uzun, kötü bir rüyadan dolayı ağlıyor. Lütfen sonsuza dek kalın, diyorum tanıdığım şeylere. Gitmeyin. Büyümeyin."
Sayfa 217 - DomingoKitabı okudu
Bir Camiye Sığınmak...
“Gitmeyin, yoğun kar yağışı bekleniyor. Sonra başınıza bir iş gelmesin!” dedi evin hanımı. Baba çok bilmiş tavrıyla cevabı yetiştirdi hemen.
“Hangi çağda yaşıyoruz hanım, bunca teknoloji, bunca alet-edevat varken İstanbul’da başımıza ne gelebilir ki? Biraz kar yağsa ne olur? Dost meclisine gidiyoruz bir kere. En kötü ihtimalle arkadaşlarda,
Lütfen gitmeyin, ben yalnızlıkla dost olmaktan yoruldum...
Mobbing Bank Diyor ki;
Tanrılar Okulu
Böyle bir okul olur mu diye hemen bir önyargı koymayın lütfen.
Biraz sonra yazacaklarımdan sonra bu okulda üretilen Tanrılara hizmet edip etmediğimizi sorgulamaya başlayacağız.
Bende böyle bir okul olduğunu bilmiyordum. 2007 yılında çalıştığım banka beni 'Geleceğin Liderleri' adlı bir seminer eğitimine davet edene
Sahip olamayacağımız şeyleri istiyoruz. Belli bir anı, sesi, duyguyu yeniden yaşamanın yollarını arıyoruz. Annemin sesini duymak istiyorum. Çocuklarımı çocuk halleriyle görmek istiyorum. Küçücük eller, çevik ayaklar. Her şey değişiyor. Oğlan büyüdü, baba öldü, kız benden uzun, kötü bir rüyadan dolayı ağlıyor. Lütfen sonsuza dek kalın, diyorum tanıdığım şeylere. Gitmeyin. Büyümeyin.