Saçsız yüz, maske değil midir?
"Orası benim evim."
"Burası senin evin," dedi önüme gelen saçımı kulağımın arkasına sıkıştırarak. "Benimle kal. Burada kal."
Sayfa 214Kitabı okudu
“𝐵𝑒𝑛𝑖 𝑖𝑠𝑡𝑒𝑑𝑖𝑔̆𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑑𝑎𝑟 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑚𝑎𝑦ı 𝑑𝑖𝑙𝑒, 𝑏𝑒𝑛 ℎ𝑒𝑝 𝑏𝑢𝑟𝑎𝑑𝑎𝑦ı𝑚.”
Eli kalbime dokunmuştu, elim kalbimin üzerinde parçalandı.
“𝑆𝑒𝑛𝑖 𝑢𝑛𝑢𝑡𝑎𝑐𝑎𝑔̆ı𝑚, 𝐾𝑜𝑟𝑒𝑙. 𝑆𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑎𝑑ı𝑛ı 𝑏𝑖𝑙𝑒 ℎ𝑎𝑡ı𝑟𝑙𝑎𝑚𝑎𝑦𝑎𝑐𝑎𝑔̆ı𝑚.”
Sayfa 97 - Korel&MinelKitabı yarım bıraktı
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
Kim olduğumuzu da bilmiyoruz,yolu da,yürümeyi de.
Herkes birileri ne der diye yaşıyorsa o halde hiç kimse gerçek değildir. Herkes bir rolün içindedir. Herkesin üzerinde bir maske vardır. Herkes aynı anda o maskeyi indirse,utanılacak bir durum kalmaz;çünkü herkesin yalanı aynı and ortaya çıkar.
Sayfa 134Kitabı okudu
'' Prometheus bir konuda haklıydı: Çocukluğumuz tohumumuzdu.''
Sayfa 525Kitabı okudu
Bugünlerde maske takıp dolaşanların sayısı o kadar çoğaldı ki maskenin altında kim olduğunu anlamak çok zor efendim
Ne kadar kalabalık yalnızlığımız!
Ve yine güzel bir kitabın daha sonuna geldik..
*
Âhh... insanoğlu!!
Evet sana sesleniyorum. Ama sadece sana değil, kendime de onlara da hepimize de... Bizler anlaşılması ne kadar da zor varlıklarız öyle değil mi?
Hiç düşündünüz mü? Acaba çevremdeki insanların yüzde kaçı benim iyiliğimi isteme taraftarında. Bence en fazla yüzde elli. Hatta bu bile fazla bir oran.
Dostoyevski' nın "Öteki" romanında şöyle bir cümle geçiyordu. "Bugünlerde maske takıp dolaşanların sayısı o kadar çoğaldı ki maskenin altından kim olduğunu bulmak çok zor efendim..." Ne kadar da doğru bir alıntı öyle değil mi?
Keşke insanlar gerçek kişiliklerini maskenin ardında saklamasalar... Ve bu beklentilerimiz keşkelerle sınırlı kalıyor:((
Sanırım bu gidişle tek dostumuz aynada gördüğümüz şahıs kalıyor.
ÂHH..NE KADAR KALABALIK YALNIZLIĞIMIZ!!
Nereye gidersek gidelim keder ve yalnızlık da hep peşimizde olacaktır. Ve tabii ki de maske takıp dolaşanlar...
Evet 
Uğur Bingöl' ün kaleminden çıkmış olan 
Kara Koyun kitabı hakkındaki görüşlerim bunlardı. Kitapta özellikle yazarın, ana karakterin ruh halini yazıya başarılı bir şekilde geçirdiğini düşünüyorum. Bence okunması gereken bir kitap.
Onun dışında yazarımızın ilk eseri olan 
Uyanış kitabını halâ okumadıysanız mutlaka okumalısınız. Beğeneceğinizden şüphem yok.
Şimdiden keyifli okumalar dilerim:))
“Sanırım söylediğiniz gibi başka bir yüzyıldan gelmişti,” diyerek acıyla gülümsedim. “Çünkü kayboldu. Bana da sadece şiirler kaldı.”
Minel KaraerKitabı okudu