Siyaha olan sevgimiz bundan
İnsanlar hep siyahı karanlık, beyazı saflık, masumluk olarak görmüştü ama bana göre öyle değildi. Siyah saflıktı, siyah kirlenemez bir renkti çünkü bütün renkleri sömürür, yine de kendi berraklığından ödün vermezdi...
Harika bir eser ile geldim....
@derya_ve_kitaplari moderatorlugunde @suleyayinlari tarafından basılan 
Şükran Binark in kaleme aldığı masal tadında harika bir eser.
Anladığım kadarıyla aile ile birlikte yapılan bir eser olmuş. Içeriği yazan Şükran Binark iken,resimleyen ve kapak fotoğrafını ortaya çıkaran ise @zehrabinark imiş (güncel bilgi ressamimiz evin geliniymiş. Büyük bir pot kırdık a dostlar) Laf aramızda harika görseller var Kitabı hangi kelimelerle anlatacağımı bilemedim. Hani kelimeler kıyafetsiz kaldı dediğimiz anlar var ya işte bu da onlardan biri.
Kitaptan bahsedecek olursam eğer okuyan herkesi tamamen çocukluğuna götüren bir eser. Eserde tamamen masumluk,saflık, çıkarsız komşuluk, destek veren esnaflar , kocakarı masalları, zıpır çocuklar, kapı önünde sohbet eden anneler, birbirlerinin derdini dert edinen çocuklar, güzel lakablar... Daha neler neler...
Mahallemiz de kahraman bir abimiz var ... Ilk zamanlar ondan korkan çocuklar sonradan dininden ayrılmaz olurlar ve harika bir hikaye ortaya çıkar...
Çocuğu büyütmek için karşına alıp muhabbet etmen gerekir...
Çocuğa büyük gibi davrandigin zaman gerçekten sana destek olmaya başlar ve bunu her şekilde hissedersin.
Her cocuk anlayışlıdır. Yeter ki onunla aynı camdan bakmasını bil.
Mutlaka okunmalı ve çocuklara okutulmalı.
Dorian Gray'in Portresi Oscar Wilde'ın tek romanı. Yazarın ölümü çok trajik, "Birimiz gitmeli." notuyla intihar etmiş. Ben böyle okudum yani. Her şey 1800'lü yıllarda Basil adlı bir ressamın güzelliğinden çok etkilendiği Dorian Gray'in portresini yapmasıyla başlıyor. Basil onu o kadar yüce görüyor ki, genç Dorian Gray yavaş yavaş temsil ettiği masumluk, saflık ve güzellikten sıyrılıyor. Tanıdık geldi mi? Aslında insanlar da böyle değil mi? Doğuştan çok iyiyiz, başka bilim insanlarına göre en baştan kötüyüz gerçi, sonradan kötülüğü öğreniyoruz ve herkesin içinde sakladığı ya da saklamadığı kötü biri oluşuyor. Dorian Gray'in hikayesi beni o kadar etkiledi ki... Uzun zaman bu kitabı okumamıştım. Elime alasım gelmemişti. Bence tam vaktinde okumuşum. Çok etkilendim çok. O Lord Henry ve Dorian Gray'in konuşmaları, sanat hakkındaki muhabbetler, tartışmalar... Her şey kusursuzdu. Bazı sayfalarda durup söylenenleri düşünmeden edemedim. Notlar aldım, altını çizdim, karşı çıktım, destek verdim... Ve o son... Muazzamdı. İnsanın acıyı tatması ve değişimi çok güzel yansıtılmıştı. Lord Henry hala aklımdan çıkmıyor. Çok çarpıcıydı çok! İyi ki günümüze kadar gelmiş, iyi ki hala yayınevleri basımını yapıyor. Mutlaka alın okuyun. Dili çok anlaşılır, 
Zeynep Sahinı yayınları çevirisi harika. Okumamanız için hiçbir sebep yok. Sizi morluyorum.
Çoğu zaman insanlar, hatta caniler bile, haklarında verdiğimiz yargılardan çok daha saf, temiz ruhlu olurlar. Biz de öyleyiz.
Yorumum:
Benim için merak konusudur. İnsanlar kalabalık içinde biricikliğini nasıl yitiriyor? Saflık ve masumluk hangi noktadan sonra yitiriliyor ? Boşluğa düşmek mi yoksa var olanın dışa aksetmesi mi yoksa biriken duyguların boşalımı mı ?
Sayfa 14
“Biz öyle bir hayat yaşıyorduk ki masumluk ve saflık elinde tutacağın silahın mermilerini doldururdu.”
Bu masumluk bu saflık neden yok artık..
“Bazılarının yüreğe iyi gelen bir yanı vardı, armağan gibiydiler.”
Küçük Prens
Yaşam bir paradokstur. Yaklaşmak için uzaklara gitmek zorundasın ve zaten
başarılmış olanı yeniden başarmak zorundasın. Hiçbir şey kaybedilmez. İnsan
doğalkalır, insan saf kalır, insan masum kalır; yalnızca bunu unutur. Saflık
bozulmaz, masumluk yok edilmez. Yalnızca derin bir unutkanlık vardır.
Masumluk, saflık derken cinsellikten yoksun olmak anlaşılıyorsa, bu çocuk hiçbir zaman masum olmamıştı.
Sayfa 18 - Yeryüzü Yayınevi, Bilinmeyen
