Sevilmeyenler meğer romanlarda ağlarlarmış; Süheyla ağlayamıyor, sadece düşünüyordu: Eğer gözyaşının çıkacak yer bulamayıp da çehrenin içinde birikmesine "düşünmek" denirse.
Cezayir de bulunan bir şehirde birden her yerde ölü yada sersem halde ortaya çıkan fareler görülüyor.Bununla birlikte insanlarda korkutucu hastalık ve rahatsızlıklar aksediyor, insanlar korku içinde ve doktorlar tedirgin.Ne olursa olsun süreç ve sonucun insanları çok zorlayacağını düşündükçe sonu merak ediyor iyice heyecanlanıyorum.Henüz kitabı yeni yarıladım sayılır.Doktorlar birbirleriyle fikir alışverişi yapıyor, bocalıyor, koşuşturuyorlar ama hala resmi olarak salgın ilan edilmemiş.Haliyle ortalıkta fahiş kârla kolonya, mendil, maske satanlarda türememiş.😀 Neyse bir haber patlar Türkiye de ilk covid-19 vakasına rastlanmış.Tabi iş temposu yoğun ee başka hayallerim de var koştur koştur tüm enerjimi sonuna kadar sömürmekten TV hak getire haberlere felan bakmak zaman kaybı geliyor dünyadan bir haber yaşıyorum.Meğer dünyada salgın varmış.Gözlerim kocaman oldu, kulağımda çınlama ile yükselen kan sıcaklığı, midemde bir serinlik...Kafamda bir kargaşa.Kendimi ve ailemi korumak için nerden başlamalıyım, ne yapmalıyım...Vel hasıl aldığım önlemler arasına bir süre otobüse binmemek de eklendi.Bir süre sabah akşam işe gidebilmek için 3 km yol yürüdüm.Sırt çantamdan kolonya, dezenfektan ve maske eksilmez...Arkadaşlar bu kadar da olmaz yahu her dakika kolonya sıkıp durma diye dalga geçer oldu felan derken.Koca işyerinde (200 civarı çalışan var) ilk covid olan ben oldum ve 24 gün evde karantina da yattım...Ne olduğunu bile bilmediğim bir sürü ilaç içtim. Bol bol uyudum ve kitap okudum. 😅
__
Ciğerlerimin filmini çektiler
Ciğerlerim artiz oldu icabında
Akut alevlenmiş kronik bir sonbahar gibi bakıyordu
Sigara figüran falan.
Ben kırmızı bir yaprağı oynuyordum esas kız olarak
Tek korkum, henüz kendimi tanımamışken, yarın ölüvermek! Çünkü hayat tecrübelerimden şunu anladım ben: Meğer benimle başkaları arasından ne korkunç bir uçurum varmış! Anladım ki, mümkün oldukça susmalıyım, düşüncelerimi kendime saklamılıyım.
İnceleme öncesinde bu kitabı bana hediye ettiğin için sana sonsuz teşekkürler
Homeless
Hediye ettiğin kitaplar içinde en güzelini sona saklamışım farkında olmadan meğer. İyi ki okudum, iyi ki vesile oldun...
Kitabın konusuna geçmeden önce Leonardo ve eseri "Son Akşam Yemeği" ile ilgili biraz bilgi vermek
Ne zaman eskiyor sevgiler
Ödenen bedellerin acısı geçince mi?
Yağmur yağıyor, mutfak camındayım,
Nasıl üşüdüğümü bilemezsin.
Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne
Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama
Şimdi telefon açsam sana
Sesini duymakta yetmiyor ki
Hep aynı cümleler.
Babamlar nasıl? İlacını aldın mı?
Nedenini bilmediğim bir ağlamak var