Mahşerin Dört Atlısı
Ve kuzu yedinci mührü açinca göğü bir sessizlik bürüdü.
Bu yarım saat kadar sürdü.
Ve yedi melek ellerindeki yedi borazanı çalmaya hazırlandılar.
Sayfa 25Kitabı okudu
— Tıpkı bir meleğe benziyor.
— Nereden biliyorsunuz? Daha önce hiç melek görmediniz ki!
— Hayallerimizde gördük ama..
Sayfa 10
Ait olmak...
Bu kısacık ifade, hayatım boyunca üzerimde pot bir giysi gibi durmuştu.
Kırık kalplerin sitemi olmaz, Pera. Dil dövünmüyorsa kalpte muhakkak bir kırıklık vardır.
Sayfa 150Kitabı okudu
“Annemiz; Hıristiyanlığa ait bir tasavvur olan melek kanatlı tulumların aylar öncesinden siparişini verdi, beşiğe uyumlu perde seçti, lohusa terliklerine tüy taktırdı ama 10 dakika PROSPEKTÜS OKUMADI!!!
‘E doktorların işi bu, sağlık bakanlığı bilmiyor mu?’ diye kimse kendini aklamasın. Yarın ‘Sunum Bakanlığı’ kurulsa ve evinizin mobilyasına kadar belirlese; ’Aaa benim evime kimse karışamaz!’ diyecek milyonlarcasını bulurum da, ‘benim bebeğime ne zerk ediyorsunuz durun bakalım, bunun içinde ne ola ki?’ diyen belki bir avucuzdur. Eğer okusa idi, sorgulasa idi gözleri faltaşı gibi açılacaktı. Yan etkiler korktuğu hastalıktan bin kat daha çok ve daha beterdi. Çocuk her aşıdan sonra rahatsızlandı, anne bunu sağlık sandı. Sorgulasaydı; düşük/kürtaj nedeniyle can veren özellikle 3 aylık ve ‘kız’ ceninlerin akciğer fibroblast hücrelerinde üretilen DNA’lar olduğunu görüldü.“
Sayfa 57
İnsan Korkusu Arayan İnsan
Toprak boyamaya gidiyorsunuz
Mezarlarınız için
Ceset torbaları küçülmüş
Parça parça taşınıyor ölüleriniz
Ey insan kokusu arayan insan
Öyle çoksun ki
Seni neden sevdiğimi unuttum
İlk ben öğrendim isimlerinizi
Secde eden melek de bendim
Kibirlenen şeytan da
Nur da ben
Çamur da ben
Biliyordum dünya kaç kişilik
Ve kaç adım
İlk günden ağaran saçlarımla
Söylendikçe çoğalan fakirlikten
Bir köpeğin açlığından geçtim
Ölüm bile benimle ölüm oldu
Yalnız geldim de yalnız gidemedim
Cesetlerimi taşıdı insanlarım
Binlerce yıldır
Kaç ömrüm varsa hepsini
Birer birer tekmeleyerek
Allahım ... Verdiklerine kimse mani olamaz. Men'ettiklerini de kimse veremez. Senin kaza ettiğin şeyi, kimse reddedemez. Senin hükmünü kimse değiştiremez. Varlıklı olanların
varlıkları da senin katında onlara bir fayda sağlayamaz.
Uluların ulusu, yücelerin yücesi olan ve kıyamet günü
bütün mahlukatını hesaba çekecek olan Rabbimizi,
Sayfa 280Kitabı okudu
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«-Yüce Allah (C.C.), kanatlarının biri doğuya, öbürü batıya uzanan ve ayaklan yedinci kat yere inen bir kuş yarattı. Kuşun üzerinde bütün varlıkların sayısı kadar tüy vardır.
Ümmetimden kadın - erkek herhangi bir kimse bana selât-ü selâm getirdiği zaman Yüce Allah bu kuşa, Arş'ın altında bulunan nurdan bir denize dalmasını emreder. Kuş denize dalıp çıkarak kanatlarını silkeleyince her tüyünden bir damla akar. Yüce Allah akan her damladan, üzerime kıyamete kadar selât-ü selâm getiren kul hesabına istiğfar edecek bir melek yaratır
Halbuki sen melek olsan, kanat sesinden rahatsız olacak insanlar olacaktır
Melek yüzü, din, iman kisvesi takınıp
Seytanı bile kafese koyabilir insan ...
Aşk bunların hiçbiri değildir.
"Durun da size aşktan söz edeyim, size birinden hoşlandığınızı ya da birinin sizden hoşlandığını düşündürten şu saçma sapan sözcükten.
Ya da, istediğiniz, inandığınız bir şeye, bir yere ulaşabilmek için katlandığınız birisi; ya da bedeninizin bir ardıçkuşu, bir bizon gibi yanıt verdiği bir başka beden.
Belki de aşkın bir tür koruyucu melek olduğuna inanıyorsunuz! Çeşitli güçleri, doğayı ya da şansı sizden yana çevirdiğine, sizi sakatlanmaktan, ölmekten koruduğuna, aksi olsa bile, bunu sizin iyiliğiniz için yaptığına.
Aşk bunların hiçbiri değildir.
.
Sayfa 157 - SelKitabı okudu
“Aşk sınır tanımaz, şekle girmez ve asla yaşlanmaz…”
Sayfa 152 - MonaKitabı okudu
“Hiç güneş görmeyen kayaların köşelerindeki gözyaşları yeşeriyorsa, yaşadıkların seni bölmediyse, yıkmadıysa hâlâ, nefes alabiliyor, sevip sevilebiliyorsan; değerli hissedip hissettiriyorsan, umutla bakabiliyorsun demektir hayata.”
Sayfa 64 - MonaKitabı okudu
Her tercih bir kazanım kadar vazgeçiş de barındırır içinde.
Sayfa 13 - MonaKitabı okudu
İşte ilk vahiy… O zaman melek, mâverâdan (ötelerden, gâipten) gelen seslerin en tatlı âhengiyle;
“İkra’, bismi rabbikellezî halâk, …(Seni yoktan vâr eden, ânen fe ânen terbiye edip büyüten Rabbi’nin ismiyle oku!. O, çok kerîm olan Rabbinin hakkı için ki, o kalemle ta’lim etti, insana bilmediklerini öğretti …) (Sûre-i Alak, 1-5)
