İnsan ki hayvanların en cesuru, insan ki Allah'a en yakın kul, en yaratıcı ve en kahraman, Okyanusların dibine iner ve stratosferlerin üstüne fırlar, yaşatmak için yaşar ve yaşatmak için ölür. Fakat ona ekmek ve ideal veriniz, ekmek ve ideal, ideal, ideal!
Sayfa 73Kitabı okudu
Mistisizm alanına duyduğu ilgiyle, azot oksit (kahkaha gazı) ve peyoıe gibi zihin değiştiren maddeleri denemiş. Hegel'i yalnızca kahkaha gazının etkisi altındayken anlayabildiğini söylemiş. Anladığında gülüp gülmediğini bilmiyoruz.
Newton'un gizli bir ikinci yaşama daha vardı simya ile doğrudan uğraşan biriydi kütüphanesindeki 270 kitabın yarısından fazlası Simya mistisizm ve Büyü de ilgiliydi on yedinci yüzyılda Simya sapkınlık sayılmaktaydi ve cezası idam olan bir suçtu.
Sayfa 28Kitabı okudu
A. Wolf
Çıplak, saydam bir eylemin orada bulunmayana nasıl yöneltilebileceğini anlamak, verilmemiş olanı kavramak, olanak dışı görünüyor
Sayfa 190 - Varlık yayınlarıKitabı okudu
Zola’yı seviyordum, çünkü dinsizdi. Her mistisizm, bir mistifikasyondu benim için...”
“Zola gençliğimin tanrılarından...”
(Jurnal, 14.11.1963)
Sayfa 35
Gizemcilik
“Her mistisizm, bir mistifikasyondu benim için...” (Jurnal, 10.8.1963)”
Teolojinin ulaştığı mantıksal sonuç nasıl mistisizm ise, psikolojinin son çıkarımı da sevgidir.
Sayfa 43
Nâzım Hikmet'in şiirinde, yazılması ömür süren bir 'hasret'in izlerini görmek mümkündür. Sosyalizmden memlekete, kadından özgürlüğe dek uzanan büyük bir hasret, Nâzım Hikmet şiirinin çıkış noktasıdır. Estetik eğitimini, sanata tutkun bir aile ortamında, çok küçük yaşlarda alan Nâzım Hikmet'in eğitim için edebiyatı değil, politik bilimler ve ekonomiyi tercih etmesi bir tesadüf olsa da aldığı eğitim, onu 'somut insan gerçekliği'ne çeker.
Necip Fazıl'ın şiirinde, bütün bir çocukluğun izlerini görmek mümkündür. Bir ömür boyu taşınan, kullanılan, düzeltilen, değiştirilen çocukluk, Necip Fazıl şiirinin bir çıkış noktasıdır. Estetik eğitimini, farkında olmadan çok küçük yaşlarda okuduğu kitaplardan alan Necip Fazıl'ın eğitim için edebiyatı değil, felsefeyi tercih etmesi bir tesadüf değildir. Okudukları, onu 'mistisizm'e çeker. Şiirinde, 'soyut insan' gerçekliği (!) söz konusudur.
“Şiirsiz mistisizm boş inançtır, mistisizmsiz şiir ise nesirdir."
Mistisizm kalbin skolastiği, diyalektiğin duygusudur.
