BİR ÜMMETİN OLUŞUM HİKAYESİ
a. Zayıflık Devresi
Şimdi bir tarafta diktatör, büyüklük taslayan, Allah’ın kullarını kendisine ibadete çağıran, onları zayıf düşürüp hizmetçi, köle ve uşaklar edinen Firavun’u, diğer tarafta da bu azgın diktatörün köle edindiği izzet ve şeref sahibi bir halkı görüyoruz. Daha sonra Allah (c.c.) bu şerefli halkı, gasp edilmiş hürriyetine, elinden
bu kitap ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların romanıdır; bu kitap, mustarip bir ruhun iç çekişlerinin romanıdır. Sizlere hizmetten şeref duyan yayınevimiz iftiharla sunar: Tutunamayanlar..
“Mustafa Kemal altı yüz senelik Osmanlı saltanatına ve halifeye karşı bu ihtihlâl kararını verirken, davasının tamamıyla haklı ve kutsal olduğuna inanıyordu. Büyük Nutuk’ ta diyor ki: “ Esas olan Türk milletinin şeref ile yaşamasıdır. Bu ancak tam bir bağımsızlık ile mümkündür... Ne kadar zengin ve refahlı olursa olsun bağımsızlıktan mahrum bir millet, medeni milletler nazarında köleden başka bir muameleye layık değildir... ve Türk, vakûr, haysiyet ve şerefi yüksek bir millettir. Böyle bir millet için köle olarak yaşamaktansa yok olmak daha iyidir. Onun için ya istiklâl ya ölüm...”
Uzun diye geçmeyin bence, okumaya değer.
Belki de çok anlamsız görülebilecek şu soruyu Türkiyelilere ve özellikle Türkiye'yi yönetenlere sormak gerekli; Türkiye, Türkiye'deki insanlar, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları, gülünç resmi tezlerin dışında, Kürt dili, kültürü, edebiyatı, ulusal değerleri, sanatı ve müziğiyle ilgili ne biliyor? Neredeyse hiçbir şey. Bugün Türkiye'deki Kürt imajı,
Sayfa 93 - İthaki
“Bu kitap ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların romanıdır; bu kitap, mustarip bir ruhun iç çekişlerinin romanıdır. Sizlere hizmetten şeref duyan iftiharla sunar: Tutunamayanlar.”
Efendimiz'in (sas) en çok sevdiği isim Abdullah idi.
Ne zaman hoşlanmadığı bir ismi değiştirmek istese, ne zaman bir çocuğa yeni bir isim koymak istese hep Abdullah olsun derdi.
Çünkü; Abdullah, Allah'ın kulu demekti. Bir insan için en büyük şeref ve onur zâten Allah'a (cc) kul olmak değil miydi?
